Daha dün gibi hatırlarım, 10 yaşındayken bu aylarda koşa koşa dağlara çıkardık. ayağımız çamurlara bulanır, üstümüz başımız sırıl sıklam ıslanırdı. Gözümüzü dört açar, bütün dağı karış karış gezer mantar arardık... Her mantar buluşumuzda hepimiz bulanın başına toplanır, sanki hazine bulunmuş gibi mantarı seyreder sevinirdik... ne günlerdi be.
ben artık zaman kavramının olduğuna bile inanmıyorum ya neyse işte, adı üstünde bu dem gelir geçer demişler, iş yerine dün gelen elemanlar var, daha dün başlamışlar gibi demesin mi 9 ay oldu, dedim sen şaka mı yapıyorsun en fazla 3 ay falansın diyorum yok gerçekten 9 ay diyor, harbiden dokuz ay olmuş insan şok.
bu bahsettiklerim hep sanki haftalık olaylar gibi.
