yüzyıllık yalnızlık diye bir şey varsa o yalnızlığa sığdırılan yalanlar da olacaktır elbette. avunma veya avuntu diyeceğiz ona da.. ama bu yazı ciddi/depresif bir yazı değil. depresyona girmeye meyilliyim zaten şu sıralar. hiç bulaşasım yok. konuya dönecek olursa yüzyıllardır attığımız kalıp yalanlardır ki:
+ ne zaman gelceksiniz lan bize?
- bi ara geliriz hacı..
+ geçenlerde yine aradım seni niye açmadın lan?
- telefonu evde unutmuşum hacı..
+ hacdan ne getirdin lan bize?
- yan yattı çamura battı hacı..
+ eöh be abicim..
