bir insanın doğrularının ve inatlarının hayatını nasıl zehir edebileceğinin anlatıldığı, piraye'den sonra canan tan'ın yine inceden sızlattığı romanı. piraye romanı kadar boş vaktini doldursun diye yazılmamıştır. karakterlerin daha derin incelenmesi, tasvirlerin zenginliği göz önüne alınırsa, piraye den çok daha zengin ve okunabilir bir kitaptır.
özellikle nazım hikmet hayyam gibi üstadların şiirlerinin aralara bezendirilmesi kitabı daha da can alıcı kılıyor... lakin o sonu yok mu!
kim demiş haram nedir bilmez hayyam
ben haramla helali karıştırmam
seninle içilen her şarap helaldir
sensiz içilen su bile haram
hayyam
bırak bütün insanlar seni tanısın; ama hiç kimse seni tam olarak tanımasın. insanlar sığ yerini gördükleri dereyi kolay geçerler.
okumadığım halde kapak tasarımı yüzünden içimde okuma isteği barındıramadığım kitaptır. içeriğinin hakkını yiyor olabilirim ama tasarımcının içine kamyoncu ruhu kaçmış. o kitap kapağının başka açıklaması olamaz. * https://galeri.uludagsozluk.com/r/220868/+
canan tan' ın insanın içine işlediği, öyleki en ruhsuz insanı bile ağlatmadan sona eriştirmeği son romanıdır.
--spoiler--
Sevgilinizden yeni ayrıldıysanız ve özellikle de ayrılmak zorunda kaldıysanız asla okumayın...
--spoiler--
--spoiler--
Romanı okurken "ah be aslı" dersiniz, koş işte sevdiğin adama hiçbir şeyi düşünmeden; ne sen onsuz olabiliyorsun ne de o sensiz olabiliyor dersiniz; ama aslı bunu yapmaz, bir daha o kadar sevilemeyeceğini bildiği halde yapmaz bunu ;zaman zaman kızarsınız aslı' ya, ruhsuzlukla ya da murat' ı aslında sevmemekle suçlarsınız onu; ama aslında onun yerinde siz olsanız, bilirsiniz ki siz de aynı şeyi yapardınız ya da yapmışsınızdır belki de.. "aşk, bazen gitmesini de bilmektir." zira; bu yüzden de öfkeniz çabuk söner aslı' ya karşı... sevmişsinizdir ve de sevilmişinizdir ama araya yol girmiştir ayrılmak zorunda kalmışsınızdır ya da yine sevip sevilmişinizdir ama bu sefer de aileniz /ailesi karşı çıkmıştır ve yine ayrılmak zorunda kalmışsınızdır...işte bunların hepsi aynı romanda birleştirilip okuyucuya sunulmuştur.
--spoiler--
--spoiler--
gerçi burdaki murat karakteri ne kadar gerçekçidir, tartışılır tabi *
--spoiler--
Aslında romanın konusuna Yeşilçam filmlerinden bi aşinalık vardır; fakat yazar, konuyu öyle bir işler ki bir yerlerde mutlaka içinizi sızlatan bir sırrınıza dokundurmadan sonlandırmaz romanı...merakla sona erişmek istersiniz ve sona gelindiğinde, kitaba dönüp şöyle bir baktığınızda içinizi burkan sırlarınızı açığa çıkaran sayfalarda mutlaka bikaç gözyaşının oluşturduğu kabarcıklarla karşılaşırsınız...
bir hafta öncesinde pirayeyi okumuş biri olarak, canan tan'ın zaman zaman benzerden öte aynı olaylara yer vermesi sebebiyle yüzümü buruşturan kitap. mesela iki hikayede de kızlarımızın tevfik fikret şiirleriyle tav olduğunu görmekteyiz. iki kitapta da kız başarılı, güzel, sosyetik, dediğim dedik ve sol görüşlü; erkek ise zengin, güçlü, yakışıklı, aileye son derece bağlı ve ailesi ve aşkı arasında kalmış durumda. farklı olan piraye de evlilik olması. yüreğimseni çok sevdide abartı çok fazla. aslı'nın hemen hemen hiç zaafı yok, mükemmel, her tuttuğunu koparıyor *, her işi rast gidiyor. yani insanı sinir ediyor bu kız *. piraye daha insancıl bir öykü. diyeceğim şudur ki piraye yi okuduysanız bu kitabı okumayın ya da zaman geçsin aradan öyle okuyun. ne kadar sinir olsam da bu öyküye son dakika golüyle insanı hıçkırıklara boğuveriyor..
canan tan'in son kitabı. "aslı ile murat'ın istanbul-bursa-amerika üçgeninde yaşadıkları destansı aşkın öyküsü... herkesin kendinden bir şey bulabileceği kadar gerçek" diyor yazar tanıtım yazısında. gerçekten de herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği, soluksuz okuyacağı, akıcı ve üniversite aşkını anlatan bir kitap.
