sesinin insana huzur verdigi, ender sanatcilardan biri. muslumanligindan onceki sarkilari da harika... kendi yuzu de ismine uygun. duru ve yalin. masum bir yuz ifadesi var... *
islama girisiyle hayranlarinin cok buyuk saskinlik icinde kaldigi, zamaninin mega stariymis. *
allahin ondan razi olmasini temenni ettigim guzel insan.
nam-ı diğer cat stevens. nahoş bir durumdayım bu adam cat stevens iken onu dinlediğim için ancak o da doğru yolu buldu ve müslüman oldu. o artık, yusuf islam, just like me. en sevdiğim sanatçı. allah aşkını sanata yansıtan adamı severim arkadaş.
"müslümanları görseydim müslüman olmazdım, iyi ki islamı kur'an'dan öğrenmişim." diyerek biz müslümanların içler acısı halini gözler önüne seren ama bizlerin görmemek istemekte ki ısrarcı halimizle boşa konuşuyorsun yusufçum diyerek kale aldığımız mübarek insan.
tala al bedru aleyna isimli ilahiyi kusursuz güzel yorumlamış müzisyen.
ilahinin bu versiyonunu dinlediğinizde; ne dediğini anlmasanız bile, zaten önce o eşsiz ritim ile kendinizi kaybediyorsunuz.
sonrasında zaten kendisinin sesi malumunuz...
kendi agzindan soylediklerini dinleyince yaptiklarinin belli bir mantik cercevesinde ve bir arayisin sonunda oldugunu anliyorsunuz. islama felsefi bir arayisin sonucu olarak yakinlastigini dusunuyorum ve bence kesinlikle gerici bir dusunce yapisi yok adamda. konusmasini hafiften degistirmesi iyi olmamis, ama ses tonu hala insanin icini yumusatiyor. 9/11 olaylarina bagis icin bir konsere cikti, ama artik gitar calmadigini ve hatta calmayi unuttugunu soyledi. sonra enstruman olmadan "peace train" sarkisini soyledi, ki benim de gozlerim doluverdi o noktada. islami terorist eylemlerden sonra dinden yana bocaladıktan sonra artık imzasını hem cat stevens hemde yusuf islam diye atmaya başlamış.
torunu olmak istenilen insandır. düşünsenize dedenize 'dede bir kere wild world ü söyle, noluur' dediğinizi ve dedenizin gitarını alıp söylemeye başladığını.
