bu aralar başımı ağrıtan sorunsaldır. kazanacağım yere de bağlı tabi ama ilk sene yurt olacak muhtemelen. kafamı bile annem topluyorken yurt köşelerinde nasıl yaşayacağım bir muamma tabii.
ailesinin yanında liseli gibi üniversite okuduğunu hisseden yazarlar için ah ulan rıza deyip sigara yaktırtan başlıktır ki onu da ailesi yüzünden evde yapamaz.
yaşanacak şehir bu durumda önemli bir kıstastır. kimi şehirlerde yurtta kalmak daha kârlı olur, kimi şehirlerde ise evde kalmak daha kârlı olur. ancak yurda yerleşebilindiyse bir süre yurtta kalmak en iyisidir, sonrasında duruma göre hareket edilir.
ilk 3 ay yurt sonrasında ev. gider gitmez ev tutulur ise arkadaş ortamına ısınmak zor olur hem yurt ortamı'da mutlaka görülmelidir.
ancak amk yurtlarında komünisti, ülkücüsü, siyasal islamcısı huzur vermez. her akşam bir patırtı bir gürültü. tam finallerin olduğu hafta bir olay patlak verir yurtta yer yerinden oynar amk en güzeli ev.
imkan varsa ev olmalı, yok yurt daha rahat demelerine bakmayın. ama eve çıkılacaksa da evi kümese çevirmeyin, temizleyin, yemek yapın, sorumluluk alın biraz. ayrıca evin kuralları olsun.
+kız atabilmek sadece 4 tarafı duvarlarla çevrili bir yerde sevişmek değildir. bazen bir orman, bazen bir parktır. bazen ev arkadaşını evden siktir etmektir. kız atabilmek , her yerde olmalıdır.
her ikisinin de avantajlar taşıdığı binaların karşılaştırması.
yurt, yalnız kalmanızı, canınızın sıkılmasını engeller. illa ki kafa dengi bir iki kişi de olsa bulursunuz. ama olmadık kişiler tanıyabilir, ' ben nereye geldim ? ' diye de sorabilirsiniz zaman zaman.
ev, yalnız çekilmez, hele 18 yaşında, ailesinden ilk kez ayrı kalan biriyseniz, yalnız çok zor olur. yemek yapması, bulaşığı, faturası, alışverişi, komşusu, bir sürü şey var. eve çıkacaksanız en az bir kişi olmalı yanınızda, ancak, bu kişi rastgele biri olmamalı...
o yüzden, ilk sene yurt ön plana çıkar.
en azindan bir dönem boyunca yurt, yeterli cevre edinilmedi ev arkadaslarina karar verilmedi veya maddi destek saglanamadi ise bir yil yurtta kalinmalidir.
sartlar olgunlasinca kesinlikle eve cikilmalidir.
öğrencilerin içinden çıkamadığı paradokstur. sadece yazarı ilgilendirecek subjektif bir entry girmek gerekirse, ikisini de denemiş bir öğrenci olarak ben ev en rahatı en babası derim. 2 sene yurtta kaldım evde de totalde geçireceğim 2 senenin ilkini geçirdim. ev tamamen kendine ait karışan yok görüşen yok yemek desen istediğin saatte senin damak tadına ve bütçene göre pişen yemekler olduğu için gayet zevkli.
maddi durum el veriyorsa evdir. insanın başını sokacak bir evi olması her zaman daha iyidir. paran yoksa yurda gittiğinde aşkam yemeğini beklemen gerekir oysa evin olsa çeker gidersin evine artık bayat mayat ekmek yersin su içersin dometez yersin idare edersin.
ayrıca insanın her şeyden bıktığında kaçabilceği bir yeri olmalı. ayrı bir evi olmalı..
aslında çüzümü sende olan sorundur. paran varsa ve iyi bir eve çıkacaksan tabiki ev. ama anca karnını doyurmaya paran var ise ucuz ev arıyorsan hiç zorlama aga yurt sana paris.
