sadece tek tarafın çabaları ile; ayakta tutulmaya çalışılmış yorucu, yıpratıcı bir ilişkiden geriye kalanlar...
iki yürek, iki ruh olarak yola çıkılandır aşk yolculuğu...
öncesinde muhteşem başlayan bu yolculukta, sona gelindiğinde aşk da tüm cümleler de yorgun düşer...
kavgaların, kıskançlıkların, yalanların, ihanetin, kalbin onlarca kez kırıldığı, yorulduğu o deli iki aşıktan geriye kalan cümlelerdir.
- ben dayanamıyorum artık, seni çok seviyorum ve bu yüzden kaldıramıyorum sevgilim. sen yorgun aşkımdan geriye kalansın ve bunlar benden sana kalan cümleler. elveda sevgili özür dilerim yorgun düştü kalbim...
zamanın ruhuna ayak uydurmadık biz seninle ve gözlerimizde hiç varolmayan bir gelecek aradık hep; beyhude bir ümitle...''kalbime hükmeden sen olmalısın'' demiştim ya; rıhtımda, dalgaların durgunluğu nüfuz etmiş aslında o anda yüreğimin coşkun ırmaklarına ve anladım ki artık, ne bir dalga kucaklar bizi sahile taşırcasına, ne de bir urgan bağlar kaybolan duyguları; kördüğüm çabasında...
sesler giderek UZAKlaştı kırmızı ojeli şehirden.
patikalar boyu uzanan otobüs gölgeleri, kaçılan efkarın dimağında yoksulluk şimdi
yol nereye gidiyordu ,
kimdi ilk giden bilmiyorum...
sanırım en agırıda;sen daha iyilerine layıksın,inşallah çok mutlu olursun falan filan fişmekan denir...fakat bu cümleler sadece s..tir git in kısaltmasıdır...
büyük aşklar yolculuklarla başlardı.
ama artık yolculuklar eskisi gibi heyecanlandırmıyor beni.
en azından seninle olanlar.
ilk aşkım olan ve her zaman son olmasını dilediğimdin.
yolculuklara başlarken..
Ve ben artık seninle yapamıyorum,birtanem
Elimde değil,istesemde,istesemde,yapamıyorum
inanamıyorum bu hale nasıl düştük bilemiyorum
Sende mi,bende mi,herneyse
Her kimdeyse,
Neyse bilemiyorum ...
