tuvaletleri işkence olan da var, hiç çıkılması içten gelmeyen de. evimden bile temiz tuvalet gördüm lan, lavabo kısımları tabi. çıkarken adamlara "böyle bi yerde bana sıçma imkanı tanıdığınız için teşekkürler" diyesi geliyor insanın.
bazen de aynı 2 firmanın otobüsünü yanyana görürsün. "ulan hangisi benim otobüstü" diye kalırsın. gecenin bir körü zaten, uyku sersemi. mola yerinde kulağına gelen tek ses beynine işlediği için herhangi bir host-hostesin yanına gidip
"abi yeaaa (esneme olsun) elazığ-malatya istikametinden, adana-mersin istikametine sehahat etmekte olan elazığlılar turizme ait otobüs bu mu?"
Kimine göre kısa bir sigara içme fasılası, kimine göre doğal ihtiyaçların giderilmesi, kimine göre havayı ciğerlere çekmek, kimine göre mideyi doldurmak. Belki de ruhsuz geçen yolculukta, sevdiceğin sesini duymak ve baştan sona yenilenmek.
Farklı ruh hallerine göre farklı şekillenir insanların beklentileri mola yerlerinde...
ısrarla yedi karanfil serisi çalınan yerlerdir. ankara-mersin arasında aktaşlar, ağaçlı, topbaşlar, pelit gibi farklı isimlerde sahip olmalarına rağmen maalesef netice aynıdır. teorim bunların ortak bir kararla yedi karanfil'de karar kıldıklarıdır.
(bkz: susurluk türker dinlenme tesisleri)
tuvaletleri temizlik ve büyüklük açısından ideale yakındır.
ancak çok büyük bir alana kurulmasına rağmen çok işlevsel bir tesis değildir.
istanbul-izmir seferi yapan otobüsler tercih edebilir.
şimdi nasıl bilmiyorum ama önceden otobüs tesise girdiğinde spot ışıklarını o duran otobüse çevirirlerdi. çok güçlü bir ışık dolardı içeri... erkeksen uyanma,inmne ihtiyacını giderme. bangır bangır hande yener in kapına köleyim desen inanırmıyım diye bir parçası vardı ya o çalardı işte. kabusumdu.
akşehir - afyon yolundaki kirazlıbahçe dinlenme tesisleri... nasreddin hoca'nın heykeli vardır... sabaha karşı inersiniz... kıçınız donar soğuktan... ama yine de tadı başkadır o zamanların... ah ulan ahh... efkarlandım lan sözlük...
Kesinlikle Susurluk Yasa Dinlenme Tesisleri denenmesi gereken bir yerdir. Asla otobüs durmaz. Sadece arabası olanlar içindir. Çiğbörek ayran yenmeden geçilmemelidir.
insanı en derin hüzünlere gark ettiren yerlerdir. canlarımızdır onlar. yaşayamasak da, 25 dakika kalsak da o mola yerleri bizim mola yerlerimizdir. bir çorbanın 9 ytl olduğu yerlerdir ayrıca. boğazımıza tıkanan hüznün, gtümüzden çıktığı yerlerdir.
sonra da "niye duygusallaşamıyorum" diye üzülüyorum a.ına koyim.
bolu akabey dinlenme tesisleri. aynı firmayla istanbula gittiğimde sabahın 6 ila 7 si arasında sürekli durduğu, benim iki gözleme bi ayran ile kahvaltı yaptığım ve gelen otobüslerin pısssss pıspıs seslerinden inanılmaz zevk aldığım yetmiyormuş gibi yoldan geçen kamyonların daaaaooooowwwwnnnn şeklindeki kornalarına bile küfür etmediğim keşke her sabah buraya gelsem dediğim dinlenme tesisidir. ne yazık ki sadece gidişte sabah o zevki alırım döndüğümde ise akşam üstü olduğundan o hazzı alamam. ama tünel yapıldı orası bitti.
gece yarısı güzeldir genelde mola yerleri. eğer hala otobüsten inmemişseniz cama vuran tazyikli su sesiyle irkilirsiniz. dışarı çıkıp bi hava alayım dersiniz. saatlerce aynı pozisyonda oturmaktan her tarafınız tutulmuştur çünkü. hava ne kadar soğuk olursa olsun koltuğun üstündeki bölmeye yerleştirdiğiniz kabanınızı almaya üşenip terli ve uykulu bir şekilde dışarı çıkarsınız. kapıdan adımınızı atar atmaz soğuk cam gibi keser ama aldırmazsınız içinizi ısıtan birşeyler varmışcasına. mola yerleri anayol kenarlarında olduğu için yoldan geçen kamyon araba tır vb. araçların gidişini izlersiniz önce yükselen sonra azalan sesleriyle. bu sırada dinleme tesislerinin lokantasından da çatal bıçak tabak şıkırtıları gelir. ne imrenir ne de rahatsız olursunuz bu seslerden, anlamsız bir huzur duyarsınız.
belki de uykusuzluğun verdiği leylalıktandır ama beyaz gömlek siyah kumaş pantolon kombinasyonlu insanlar hiçbir zaman bu kadar şirin görünmezler gözünüze. çişiniz de gelmiştir muhakkak. tuvaleti bulmak zor değildir mola yerlerinde çünkü insanların güruhlar halinde gittiği tek yer orasıdır. tuvaletten çıkıp tekrar otobüsün yanına dönersiniz çekim alanı varmış gibi.yıllardır size aitmişcesine etrafında dolaşır, karşısında durup süzersiniz otobüsü. "ne kadar güzel lan" diye iç geçirirsiniz farlarına, kapılarına vs. bakarak. diğer otobüslerle karşılaştırırsınız, benimsersiniz otobüsü. ya da kendinizi ona ait hissedersiniz. bu sırada sizin otobüsün yanına sizden farklı bir şehre giden başka bir otobüs yanaşır, birer ikişer yolcular inmeye başlar kimi lokantaya kimi tuvalete yönelir. sonra birden onu görürsünüz. gri montunun kapşonunu kafasına geçirmiştir ancak kahverengi saçları görünür kapşonun kenarından. hafif esintide yavaşça dalgalanır o bir tutam saç. bir sigara yakar sonra o gri montlu kız. gözlerini kısarak etrafı seyreder. üşümüştür o da başını hafifçe omuzlarının arasına almıştır. montunun kollarını da ellerini kapatana kadar çekmiştir bir tek sigara tutan pembe parmakları görünür. muhtemelen o da sizi farketmiştir. hatta muhtemelen o da keşke onunla konuşabilsem diye iç geçiriyordur evet evet...
...
sonra bir anons duyulur: "ankaradan istanbul yönüne gitmekte olan 5852 sefer sayılı ... seyahat yolcuları, aracınız hareket etmek üzeredir"
...otobüs geri geri çıkarken camdan gri montlu kızı izlersiniz. uzaklaşırsınız.. uzaklaşır....
ışıklar söner sonra. yol şeritleri geriye doğru gitmeye başlar.. hızlanır... hızlanır....
yıllar sonra bir mola yerinde o gri montlu kızı arar... bulamazsınız .. yoktur....
Zonguldak'a giderken bir tesis var ki ismini telaffuz etmek istemiyorum. iğrenç ötesi tuvaletlere sahip, lokanta kısmı havasız, alış-veriş kısmı ise insanı boğan ve her daim kalabalık olan bir tesistir.
