bir gün minübüsün en arka köşesinde otururken kapalı bir abla geldi bi de çocuğu vardı. ilk başta görmedim fakat kafamı bi kaldırdım biri başıma dikilmiş öldürecekmiş gibi bakıyo. çocuğunu gördüm hemen ayağa kalktım ,ayağa kalkmamla kolumdan tutup beni kenara itmesi bir oldu. sonra da çocuğunu aldı oturdu. bir de gençlere saygısız derler.gençlere çamur atması kolay nasıl olsa sesimiz çıkmıyo. ama bu saygısızlıktır. hatta terbiyesizliktir. işte bu abla gibi yapmasalar bile bir teşekkür bir tebessüm her zaman gereklidir.
iyilik yapana emrivaki yaptırtmış konumuna düşen ihtiyardır. zira iyilik edeni hoşnut etmeyen bir hadisedir. tamam, görevimiz ama en azından teşekkür et değil mi ama.
alışveriş yaptıktan sonra iyi günler dediğiniz esnafın, sanki çince konuşmuşsunuz gibi yüzünüze aptal aptal bakmasıyla eşit derecede ayar olunan ihtiyardır. size de demesi yeterlidir halbuki. onu geçtim sana da demesine bile razıyım aslında. çok mu zordur söylemesi anlaşılmaz. alt tarafı teşekkür edeceksin, hastalıklı mıdır nedir, bak yine sinirlendim.
vakt-i zamanında beşiktaş - bostancı otobüslerinde rastladığımız teyzeler ve amcalardır. ne walkmande dönen anathema kasedi ki cızır cızır son ses dinlenir, ne okunan kitaplar ne de uyuma numaraları kendilerine vız gelirdi. Sizi dürterler. evladım uyuma numarası yapma, kalkta yer ver, birde genç olacaksınız diye söylenerek sizi yerinizden kaldırır ve tüm otobüsede rezil ederlerdi. tabi ki böyle bir olayın ardından teşekkür beklemek abes olur zira yaşlı amca\teyze o yeri söke söke almıştı.
yer verince memnuniyetini belli eden, gülümseyerek Allah razı olsun evladım diyen ihtiyarlar insana kendini ne kadar iyi hissettiriyorsa bunlar da o kadar kötü hissettirir. yer verenin yüzüne bile bakmadan adeta itekleyerek kalktığınız yere geçenleri vardır bir de, ya sabır çektirir.
yer verdiğim zaman teşekkür ederim yavrucuuum diyen yaşlı teyzeleri ve amcaları seviyorum. özellikle ders çıkışlarında sen niye yoruluyorsun kızım gençler yer versin diyenlerini daha da çok seviyorum.
ihtiyar olduğu için o yerin hakkı olduğunu düşünen ihtiyar olma ihtimali vardır. siz ona iyilik yapmamışsınızdır; hakkı olanı vermişsinizdir onun düşüncesine göre.
bazen teşekkür etmemekle de kalmayan insandır. sizin yorgun argın evinize dönüyorken, birgün bende yaşlanacağım düşüncesiyle verdiğiniz yeri oda başkasına verir, ısrarla çağırır 3. kişi 'gel yavrucuğum sen otur' diye. işte o zaman bir daha eğer hasta değilse, ayakta durabilecek gücü varsa hiçbir yaşlıya yer vermezsiniz.
