yer verince memnuniyetini belli eden, gülümseyerek Allah razı olsun evladım diyen ihtiyarlar insana kendini ne kadar iyi hissettiriyorsa bunlar da o kadar kötü hissettirir. yer verenin yüzüne bile bakmadan adeta itekleyerek kalktığınız yere geçenleri vardır bir de, ya sabır çektirir.
yer verdiğim zaman teşekkür ederim yavrucuuum diyen yaşlı teyzeleri ve amcaları seviyorum. özellikle ders çıkışlarında sen niye yoruluyorsun kızım gençler yer versin diyenlerini daha da çok seviyorum.
vakt-i zamanında beşiktaş - bostancı otobüslerinde rastladığımız teyzeler ve amcalardır. ne walkmande dönen anathema kasedi ki cızır cızır son ses dinlenir, ne okunan kitaplar ne de uyuma numaraları kendilerine vız gelirdi. Sizi dürterler. evladım uyuma numarası yapma, kalkta yer ver, birde genç olacaksınız diye söylenerek sizi yerinizden kaldırır ve tüm otobüsede rezil ederlerdi. tabi ki böyle bir olayın ardından teşekkür beklemek abes olur zira yaşlı amca\teyze o yeri söke söke almıştı.
alışveriş yaptıktan sonra iyi günler dediğiniz esnafın, sanki çince konuşmuşsunuz gibi yüzünüze aptal aptal bakmasıyla eşit derecede ayar olunan ihtiyardır. size de demesi yeterlidir halbuki. onu geçtim sana da demesine bile razıyım aslında. çok mu zordur söylemesi anlaşılmaz. alt tarafı teşekkür edeceksin, hastalıklı mıdır nedir, bak yine sinirlendim.
