anlatılması güç olan duygudur.
yıllar sonra anlarsınız, traş olmuş babanın yanağından öpmenin nasıl bir mutluluk olduğunu.
ve annelerin bu mutluluğu tatmanız için önceliği size bıraktığını.
rahmetli babamı traş sonrası yanaklarından öpmek demek; o güvenli-şevkatli baba sevgisini almanın unutulmaz huzurlu mutluluğu demekti benim için.
ve annemle traş olan babamı ilk öpmek için yaptığımız yarışı ve hep benim kazanmamı da hatırladım sonra... (canım annem kendi kızım olduktan sonra anladım tabi çaktırmadan şike yaparak, geri çekildiğini ve ilk öpücük mutluluğunu bana bıraktığını... )
neyse sözlük çok uzattım. zaten fonda da Feridun Düzağaç'ın son albümü Flu çalıyor, üstüne de bu anılar derken iyisi mi ağlamadan entryi bitirmeli, yeni entrylere yelken açmalı... *
