ekmeği yemeğe banarak yemenin görgüsüzlük olmadığını bilecek kişidir.
amına koyim buna da yok çatalla ban yok iğrenç diyorsa sikeyim böyle medeniyeti.
edit: çatalla mı eksiliyorsun?
doğallıktan yana olan sevgilidir. bir ara tülin daha caner in gazabına uğramamamışken evde kızlarla yemek masasında tabağına ekmek bandığı için tüm erkekler abi bu kız harika çok doğal yapmacık değil diye tülin e yönelmişti.
nasıl bir çelişki bu hem doğallık aranır, hem pirinç ararlar evdeki bulgurdan olurlar.
görgü, adab, edeb bıçak çatal kullanımıyla oluyorsa var git işine. yerine göre her şey. kız kardeşiyle evde oturup oh yemek mis gibi olmuş anne eline sağlık deyip bandıklarını günleri unutur bu görgülü insanlar. aynı zamanda sabah kahvaltısında sahanda yumurtanın dibini hiç kaşıkla, çatalla kazımamıştır bunlar küçükken. sevgili her şeyini sunmuş, yakın hissetmiş olacak ki, doğal, neyse öyle davranıyor.
oynasın mı? espri yapmayıp, her şeye evet hayır diye mi cevap versin. neysen o olacaksın kardeşim. film çevirmiyoruz, afedersin s.çıyor aynı zamanda. vay görgüsüz s.çıyormuş. ****
yattığı yeri belli eden aslandır. kibarlık abidesi olanların tâbir-i caizse "kıl" olduğu mesele... yemek yeme adabı dışında değildir.
(bkz: yemeğin hakkını ver hakkını)
ağzını şapırdatmıyorsa sorun oluşturmayacak sevgilidir. eğer ağzını şapırdatıyorsa koy götüne gitsin konsantrasyonun bozuluyor. dış kapının mandalı tahammülü zorlarken sevgili de olsa çekilmez dedirten itici durum.
hem bazı yemeklerin suyuna banılması vaciptir. *
