yaşıtların bir şey yapması konusunda, ilk akla gelenin evlenmeleri olması durumudur. anormal olarak karşılamıyorum. sonuçta evlenmek hayatınızda ki en önemli değişiklerden biri olmalı.
ama sırf yaşıtlar evleniyor diye, evlenmek zorunda hissiyatı gelmemeli. bu hissiyatın gelmemesi senin elinde olan bir durum bence. ya anlamıyorum böyle bir kriter olabilir mi. burada yaş önemli evet. fakat, yaşıtların ne yaptığı hiç önemli değildir. banane aynı yaş'ta olabiliriz ama onun hayatı kendine, de geç.
Onlarin erken evlenmesi umurum disi olup instagram iliskisi yasamalari sadece cok nadir zamanlarda acima duygumu kabartir. Daha lisedeyken evlenip ben ygs lys kasarken cocuk doguran arkadaslarim oldu tamam hadi ask deyin yok mecburdum deyin hadi anne baba baskisi deyin ama cakma ayakkabiyi orjnalmiscasina yamamaya calisan sayfalar gibi reklam yapmayin sonra tek tek samimiyetsizliginiz icin engellemek zorunda kaliyoruz .
Ya tebrik etmeye gidince samimiyetsiz bir gülüşle evde kaldddoooggggggnnnnnnnn diye suratımıza kahkaha atamayıp darısı başına artık sıra sana geldi canım ya gibi şeylere maruz kalmaktır.
Kız iki veya bes yas kucuk olmasi daha iyidir. Ayni yas Evliliklerde erkek bazen kizin isteklerine yetisemez o yuzden erkekgin yasca buyuk olmasi daha elzem bence hem tecrubeli hem yasin verdigi izlenim olgusu.
Marifet değildir. Sırf evde kaldı demesinler diye evlenilmez, mutlu olunacak insanla evlenilir. Evlenmediniz diye sizi küçümseyen insanlar, eşinizle sorun yaşadığınız zaman yanınızda olmayacak bunu unutmayın. O yüzden kendiniz için doğru kişi ve zamansa evlenin.
şimdi arkadaşlar aklı başında her yetişkine bi cılız koyar onu kabullenelim baştan.
ailelerini, düzenlerini kurmuşlar. hayat boyu güvenecekleri insanı bulmuşlar. kiminin çocuğu falan var.
bazen bakıp olm hayatta çok mu geri kalıyorum, acaba başaramıyor muyum diyorum. evliliği falan geç ben güvenecek, sabır gösterebileceğim arkadaş bulamıyorum. evlilik kim lan?
neyse, son olarak size akranları okul-iş koştururken, akıl bulandıran evli-mutlu-çocuklu kızın stereotipini bırakıyorum.
yaş: 23
boy: 1.50 - 1.60
kilo: min 70
saç rengi: koyu kestane. uçlara doğru pişman oldum sarısı.
eğitim durumu: meslek lisesi mezunu (tercihen kız meslek)
hobileri: damadın arabayı babasından alması usulu pazar gezmesi, türk kahvesi içmek, eyeliner çekmek, sosyal medya.
beceriler: inci gibi pilav yapmak, ıslak kek yapmak, bakırları parlatmak
Evliliği geçtim çocuğu olanlar var ama sorsan mutlularmi hayır.evli olupta birlikte gezerken halen dışarda hoş bir hatun kişi gördümu ağzının sularını akıtarak bakan arkadaşım var eşini şikayet eden var bu liste uzar gider.evli olanlara mutlulukla ben almiyim.
torun tombalak sevmesi kadar acıtmaz, ah ah. oysa nerelerde gitti gençliğim. zamanında üremeye çalışsaydım şimdi belki de ürediğim de üreyecekti ve torun sevecektim.
çok üzücü bir durum.
Beni yaştan çok hayat tecrübeleri şaşırtıyor. Ne bilim bazı insanların bir evi geçindirmek için daha çok olgunlaşmaya ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum. Harbi harbi bu mu evlendi, cümlesini yaşından veya tipinden değil olgunluğundan ötürü kuruyorum.
16 yaşında sanayide çalışmaya başlar. Az çok birikimi olur 20sinde evlenir, 22sinde baba olur. O şekil yaşayanlarla bir derdim yok. Beni şaşırtanlar hani babası üni de bi yurt ayarlıyor, 4 sene orda kalıyor, memlekete dönünce baba evinden beri bir iş bulup evlenenler var ya hani. işte onlara anlam veremiyorum.
Edit: bence evlenecek kişi babasına veya annesi oldukça az ihtiyaç duymalı. Örneğin ben. Böcekten korkuyorum ve bu korku en az seviyeye inene kadar evlenmeyeceğim.
