Toplum evlenmek zorundaymışız gibi hissettiriyor. Bir önce kendimizi tanıyıp keşfetseydik. Ne bileyim dünyayı dolaşsak sokaklarda sabahlasak, yepyeni şeyler deneyip hobiler ve fobiler edinsek de ondan sonra birilerini tanıyıp evlensek?
Valla aynen öyle be sözlük. Arkadaşlarımın çoğu bu evrede. evlenmeyenlerde nişan vs hazırlığı yapıyor hatta birisi çocuk bekliyor. ben de bu esnada terkedilip yemeden içmeden kesildim. millet evlenip barklanırken biz hala aşk acısı çekiyoruz hayat beee. Hayır öylesine mutlular ki dert bile yanamıyorsun. insanlar bir heyecanla şöyle böyle diye anlatırken ben de yarıyolda bırakıldım işte de diyemiyosun ergen gibi napcan çekcen.
tüm can dostlarıma mutluluklar diliyorum onların mutluluğu benim mutluluğumdur ne de olsa... varsın biz ağzımızı ayırıp tebessümle dinleyelim hikayelerini.
yaşıtlar birer birer evlendikten bir süre sonra, o yaşıt arkadaşına; evlenme vallahi, yani hele hele hiç erken evlenme, en iyisini sen yapıyorsun diyebileceği durumdur.
hiç umrumda olmayan durum. ben evlilik yerine motosikleti seçtim.hemde her istediğim zaman binebiliyorum. karın yerine motorla sevişirsin artık diyenlerede, sevişmek için 60 bin kredi çekmiyoruz, çoğu eskort 200 lira istiyor diyorum.
bakın bu ülkede evlilik pişmanlıktır. 10 bin liraya düğün salonu istemeyen, yok yere kredi çekip 10 sene o kredi borcunu ödetmek istemeyen aklı başında bir kız bulursam tabii ki evlenirim.
birer birer evleniyorlar çifter çifter boşanırlar. bana ne elalemden . evlenmek mesele değil. 1 aydada eser evlenirsin. mesele bir ömür başını omzuna yaslayıp huzurla vakit geçircek insanı bulmakta.
