Küçükken büyük gösteriyordum hiçbir sıkıntı çekmiyordum şimdi kimlik soruyorlar bi garip hissediyorum. Kendimden küçük arkadaşlarıma hiçbir şey demeyip bana yaş sıkıntısı yok değil mi diyorlar. Neyse 30uma gelince de 20 gösterirsem sıkıntı yok.
Göreceli bir durum.
x-ray cihazından çocuk diye geçirilmemek mi dersiniz, ''18 yaşından küçükleri aile izni olmadan tek başına götürmüyoruz'' diyen turizm şirketi mi dersiniz, müzekart çıkartırken kartın mavi olduğunu gören görevlinin ablamın kartıyla girdiğimi iddia etmesi mi dersiniz, üniversite kaydı sırasında ''ilkokul bölümümüz ileride'' ikazı mı dersiniz... size bu ve bunun gibi bir çok şeyi anlatabilirim. makyaj yapsam arkamdan 'cık cık cık' sesleri gelir, saçlarımı boyarım postiş zanneder, kanserojen oldukları hakkında nutuk atarlar... neler neler... şimdiye kadar yaşımı söylediğimde ''o kadar var mısın ya ben seni daha küçük zannediyordum'' demeyen birini bulsam böyle nazar boncuğu takacağım. kutsayıp zemzemde yıkayıp ipeklerde kurutacağım. o derece artık.
ömrüm boyunca yaşadığım durumdur, pek bir dezavantajını görmedim açıkçası iyi bile diyebilirim. 25 yaşındayım hâlâ sorduğumda 18-20 arası cevaplar alıyorum.*
Yaşlandıkça ekmeği yenilecek bir durumdur kadınlar için.
Son günlerde 6-7 kişiye şu yaştayım desem inanır mıydın bu yaştayım desem inanır mıydın gibi sorular yönelttim hepsi evet dedi. Çok esnek bir görüntüm var sanırım nereye çeksen oraya gidiyor.
Markete sigara almaya gittiğinde kasiyerin kimlik sorması akabinde hanım hanım kendine gel onlar benim çocuklarımsjzmalspsmskskzm pardon o başka bi şeydi tutamadım kendimi.
Son 1 yıldır gözlük takmamdan dolayı başıma gelen şeydir. Çok şikayetçi değilim ama olmasa da olurdu.
21 yaşındayım geçen bankaya gittim hesap açmaya karı kimliğini görmesem sana hesap açmazdım 16 yaşında falan sandım dedi. Halbuki boyum falan da iyi. Sakal yoksa demek ki.
başa bela iş. kendinden küçük olduğumu zannedenler ağzının payını alır gider. öyle kısa boylu falan değilim sadece genç gösteriyorum. ama bazen sıkıcı oluyor bu durum.
çok kötü bir şeydir. ben böyleyim ve lisenin ilk günü beni ilkokullu sanan olmuştu. bazıları iyi bir şey olduğunu söyler ancak bu 40'lı yaşlara gelindiğinde iyi bir özellik olacaktır. gençken hep yaşınızdan küçük gösterdiğiniz için size küçük çocuk muamelesi yapacaklardır.
Çalıştığım yerdeki biri beni Çalışanlardan birinin çocuğu sanmış. Forma var üstümde, muazzam tespit.
Sürekli kaç yaşındasın sen sorularına maruz kalmakla, inanmayanlara inandırmaya çalışmakla birlikte daha da saçma bir hal alan durum.
Ben şuan için pek memnun olmasam Bile bundan 10 yıl sonra halimden çok memnun olacağıma adım gibi eminim.
Yaşımı her söylediğimde değişen şaşıran surat ifadelerine maruz kalmak. Muhitinin dışında her markette sigara için pasaport istenmesi gibi durumlara yol açar. işte o zaman çıkartır koyarım masaya "24 yaşındayım seni sürtük hadi ver sigaramı" bakışıyla.
aslında genel itibariyle böyle bir yargıda bulunmak doğru değil. ben de öyle zannediyordum ama abi çekip beni şaşırtan çok insan da oldu. gören gözlerle alakalı. herkes aynı görmez, aynı bakmaz.
