güzeldir bir yandan. bu kayıtsızlık seviyesine ulaşanı artık hiçbir şey üzemez. artık kuracağı hayalleri de olmadığından hayal kırıklığı da yaşamaz. ne hayatına girenler etkiler, ne de çıkanlar.
öyle bir köşede vadenin dolmasını bekler, yaşar, gider.
yıllarca obsesif kompulsif bozuklukla cebelleşmek, panik atak tedavisi görmeye başlamak, insan içine çıkmayacak kadar sosyal fobiye sahip olmak ve bunların sevgiliden ayrıldıktan sonra olmasıdır yaşarken ölmek.
ah bu ihtiyar gönlüm, yaşarken öldü, heba oldu zamanım.
yaşam, ölmektir bir yandan, bir anlamda.
yaşıyorsun hayatı bir esir gibi sırtında taşıyarak nihayeti.
yaşıyorsun, bir yanda terk ediyor hayat seni.
yaşam ve ölüm gerçekliğin diyalektiği.
yaşarken kaybedersin, ölüm kayboluş.
ölüm kayboluş ise, hayat kayboluşun hikayesi.
hissetmez insan yaşarken öldüğünü. her saat, saatsizliğin varlığını.
hayat, sana ait olmayan görevin ifası bağlamı.
senin seçimin değil, ne yaşamak ne ölüm.
ana rahmin de çizilmiş tecelli.
doğuşta iraden yoktur.
hadi bakalım, kulisten itilirsin içeri,
sahnedesin artık. oyna rolünü.
reji yoktur, replik yoktur,
baş rol müsün, dekorda detay mı, figüran.
her şey sana bağlı, ama hayat ölüme.
bir gün gelir anlarsın gerçeği.
alıştığın simayı göremezsin. sorarsın çocuksu.
nerede niye gelmedi.
cennete gitti derler.
düşünürsün cennet ve hayat.
birinde varsın, diğerinde gelemeyişin hüznü.
büyü anlarsın.
çocuk anlamanın hüznü.
büyürsün bir gün farkındasız.
yaşam gözlerinin önünde nihayete erer, belki kollarında,
yaşamak ölmekmiş dersin.
artık içinde büyüyen korkudur ölmek.
ama insan bu,
ayrılığın unutur acısını.
tutarsın yasını, ama kaç gün.
hayat yaşarken galiptir ölüme.
hatıra böyledir işte,
bir resme bakarken,
bir nağme, fısıldar sana kayboluşun hikayesini,
sayfayı çevirirsin,
bir cümbüş, alayiş,
yine hatıradır ama hayata dair.
güler gözlerin o günün heyecanıyla,
bir yanda sen bir yanda sevda.
albümün son sayfasını sen eklemezsin hayata.
sen hatıra olduğun anda,
bir resimsin sadece.
göçü hatırlatan,
ama bilirsin ki,
bir sayfa sonra hayat.
senin olmadığın, ama hayatın curcunası.
yaşamak güzel be kardeşim ayrılık olmasa.
kurulan hayallerin gerçekleşmeden bir bir sona erdiğini gözlerinle görmektir.
bu hayatta ki en zor şeydir. çünkü insan hayalleri için yaşar. onları gerçekleştirmek için gecesini gündüzüne katıp çalışır. ancak ölüm bir son değildir. bu yüzden yaşarken ölmekde bir son değildir. yeniden o hayalin için koşuşturmaya başlamak için bir başlangıçtır.
