bugün

redd'in 21'inin olgunlaşması *

bir yolculuk gibi geceleri düşümde
gündüzleri zaten ben olamam ki
bir kaçak gibi bütün kirlerim üstümde
soyunup tertemiz kalamam ki
hani gücüm vardı ruhum ölene kadardı
hani nefes aldıkça hep bir umut vardı
inandım, yaşadım, yaşandım daha çok

ben doğmadan öldürüyorsun, söyle mutlu musun?
ben hiç yol almadan durduruyorsun, mutlu musun?
mutsuz olmamdan.

bir terazi gibi dengesizdim tanrının elinde
sallanıp durdum bazen güzeldi, bazen işkence
kendimi aradım kitapların, insanların içinde
beni bulmak için kimi yolladın peki vakti gelince
hani kalbim vardı, ölmeden de durmazdı
hani gözlerim gördükçe hayallerim olacaktı.
inandım, yaşadım, yaşandım daha çok

ben hiç doğmadan öldürüyorsun, söyle mutlu musun?
ben hiç yol almadan durduruyorsun, mutlu musun?
mutsuz olmamdan.
sonundaki soloyla diyebilirim ki; müthiş..
aşmış şarkı.
sonundaki solo'dan sonra bitmeseymiş, doğan duru o duru sesiyle bir kere daha nakaratı haykırsaymış tam olacak şarkıymış bu. bu kadar geç keşvettiğim için kendime kızmıyor da değilim hani.

kanımca ikinci kıtasının sözleri redd'in yazdığı en iyi 5 şarkı sözü arasına girer.

nakarattaki "ben doğmadan öldürüyorsun" kısmında da orhan babanın "ben doğarken ölmüşüm" şarkısına selam mı çakılmış ne?

notum 10 üzerinden 9 bu şarkıya, hani ileride bir konser performansında solodan sonra bir nakarat daha ekleyerek okursa doğan şarkıyı notum direk 10'a çıkar.. 21. şarkının yer aldığı ve 74 dakikalık cdye sığdırılması gereken bir albümde yer aldığı için bu makasın atıldığını düşünmekteyim..

son olarak belirtmeliyim ki ilk kıtanın alt yapısını oluşturan klavye rifleri ve piyano tonu da çok hoş...

bravo, son zamanlarda dinlediğim en iyi şarkı budur.
bu şarkı bana kalsın lütfen. çok kişi bilmesin, klip çekilmesin rica ederim..

harika yahu..
redd in 21 adlı albümümün çok nadide parçalarından. milyon kere helal olsun dedirten şarkı. bir kere dinledimmi birkaç kere daha üstüste dinleme ihtiyacı uyandıran şarkı aynı zamanda.
herkesin keşfetmesine gerek duymayan,keşfetse de anlayamayacağı bir grup olan Redd'in en sevdiğim şarkısıdır.1 haftadır günümü bu şarkıyla açıp bu şarkıyla kapatmaktayım.
"aşk gibi aydınlık ölüm gibi karanlık"ı okurken aklıma onlarca kez gelmiştir. sanırım bu kitabı okuyanlar, bu şarkı eşliğinde okusalar, tadından yinmez o kitap.
tanım: Redd grubunun 21 albümünden gün ışığına pek çıkmamış şarkısı.
Şarkının mazoşist duygusuna kendimi fazla kaptırıp sadist olduğumu anlamamı sağlamıştır. Aslında öyle olduğundan değil de ben öyle anladığımdan ya da anlamak istediğimden.

Der ki şarkıda;

"bir terazi gibi dengesizdim tanrının elinde
sallanıp durdum bazen güzeldi, bazen işkence"

Bu kısımda virgülü bir kelime geriye aldığınızda

"sallanıp durdum bazen, güzeldi bazen işkence" der. Ki müziğin o noktadaki tınısıyla cümlenin aslı buymuş gibi olur.

ilk dinlemelerde oluşan yanlış anlaşılmalardan birinin ruhumu bu kadar saracağını elbette tahmin etmezdim. Ama sardı. Şimdi de öyleymiş gibi dinliyorum. Ya da o versiyonunu Doğan sadece benim için söylüyor.

Genel hatlarına bakınca şarkı mazoşist insan soyunun özeti değil de ne?
Dalgalandırıyorsunuz beni durulamıyorum.
outro solosu, buram buram high hopes kokan redd parçası.