yağmur damlaları yerleri ıslatan su parçacıkları değildir aslında. her bir damla bir kelimedir. yağmuru seven insan ise o kelimelerden bir şiir veya bir roman çıkarabilir.
Kış günü doğmuş biri olarak benimdir. Eskiden ne güzeldi okuldan gelince oturup cam kenarında kitap okurdum yağmurun sesiyle. Yaşlandıkça tadı kaçıyor herşeyin.
Melankolik insandır. sakinliği, dinginliği ve romantizmi sever. insanların oradan oraya koşuşturduğu, kendilerini sıcak kumlardan serin sulara attığı hareketli ve hızlı bir dünyadan pek hoşlanmaz.
Yagmurda uyumasinin alternatif maliyetini hasta olmakla tadsamda kisin bile penceremi acip o şırıltıda uyumaktan başka beni bir seyin mitlu etmedigi donemleri cok iyi hatirliyorum. Şu an bile baktim uykum yok 10dk 21 saniyelik yagmur sesimle mutlu mesut uykuya dalarim:) bi de toprak kokusu olursa uwfff o zaman ben astral seyahate hazirimdir.
Güneşi ve rüzgarı pek aramaz o yağmur sakin sakin yağar sonrasındaki toprak kokusu o huzur hicbir seye degisilmez. Doganin bize sunduğu hediyelerden biri bence yağmur ve sonrasındaki huzur hissi. Yağmur altında ıslanmayi söylemiyorum bile bir kere bile kaçmışlığım yok ansızın yağmura yakalandığım zaman aksine yağmur altında ıslanınca kendimi özgür hissediyorum neden bilmiyorum ama o yağmur damlaları yüzümden süzüldükce hafif bi gülümse keyif ve o özgürlük hissi olusuyor bende.
