bu sabah kahvaltı yaparken yan masamdaki adam mutemelen karşısındaki hatun kişisini etkilemek için "yağmur, doğa ananın ve tanrının gözyaşlarıdır aslında" diye bir cümle kurdu.
bu cümleye tamamen katılıyorum ve yağmurdan kaçan ve saklanan insanları anlayamam. oysa yağmur yağarken sokaklar en güvenli, en güzel yerlerdir. bir çatının altında bekleyen insanları itip yağmura karışmak bambaşka birşeydir. yağmurda asla acele edilmez, yavaş yürünür. yağmurdan başka hiç birşeyi umursamazsınız ve belki bir şarkı mırıldanarak yavaş yavaş yürürsünüz. dünyanın en temiz en saf suyuyla ıslanarak, yağmurun kendine özgü kokusunu içinize çekerek, o bazen hızlı bazen yavaş sesini dinleyerek yürürsünüz. evet tanrının kendisi ağlıyordur. sizin için, karşıdaki adam için, bekleyen çocuk için, poşetli kadın için.. tüm günahlarınız için, tüm hatalarınız için.. ve siz yağmurda, o'nun gözyaşları altında yürürken temizlenirsiniz. birden yağmur kadar saf ve temiz olursunuz.ardındanda gülümsemeye, hatta kahkaha atmaya başlarsınız. çünkü yağmur temiz, huzurlu ve de saftır. ne de olsa tanrının gözyaşlarıdır..
içinde dolup taşmayı bekleyen her türlü düşünceyle yıkayabilirsin beni. Nasıl ki yükünü taşıyamayan bulutların terk ettiği yağmurlarını kabul ediyorsam, sana da sırtımı dönmem. Sıcağın ve soğuğun ortasında, dalgaların kıyıya çarptığı o yerde, ne ıslak ne de kuru kumlar avuçlarımda.
Kum tanelerini, ıslatmayı denesen? Durur da yapışır ellerine. Ne dersin? Belki biraz daha zaman. Gitmemiz kolay olur. Kimse görmez, kimse bilmez. Kafayı bozdum bu yerden uzaklaşma işlerine. Ayaklarım değse de daha küçük bu yollar. ikimiz sığmayız. Arkamdan gel. Olur, da kaybolursan, patikalarda bulamazsan yolunu, ağaçlara sürersin elini. Hansel ve Gratel gibi masal kahramanı oluveririz ama bu devirde yere ekmek döşemek zor. iyisi mi sen peşimi bırakma.
Tam bana doğru gel, ama koşarak. Sakın ağır ağır yürüme, bekleyemem. Dudakların kalabalık olmasın. Onları bir kez dahi denizlere değdirdiysen, tuzlarını silme üzerinden. Kupkuru ve yaralı hallerini bana bırak. Böylece ilk öpenin ben olduğunu anlayayım. Deniz gibi kok ki, seni eski bir liman sanmayayım.
Seni önemsediğimden her şeyi ikili sunuyorum, sen seç, seçmeyi öğren böylece büyüyebilesin. Büyüdüğünde yaşatandan çok yaşayan ol acıyı da tatlıyı da. Her şeyi tek bindirme kalbine. Kalpleri kırma tatlı bitişlerinle ya da düşürme çehreleri acı gülüşlerinle, tezatlık da olmasın, o şekilde gel bana.
En korktuğumu senden istiyormuşum gibi görünebilir. Değiş der gibi sana. Değişmeni değil daha güzeli istiyorum. Çünkü öyle yüksekten bakıyorum ki her yeri görüyorum, zamanı avuçlarıma versen elimin tersiyle iterim. itiraf ediyorum, ben burada kalmak istiyorum, burası neresi?
hava hafif karartmış kendini,pencereye vuran yağmur damlaları yorgana daha fazla sarılmana neden oluyor.sonra kapı açılıyor ev arkadaşın hadi okula lan geç kaldık diyor.
