bugün

başlık gayet açık.
yazarların yalnızlığı sevme nedenleridir.

benim sebebim, yalnızken her sonucun bana bağlı olması.
kimse işleri piç edemiyor yalnız olunca.

mesela mafya kızını sarhoş edip faydalanacak süzme abazan bir arkadaşım olacağına yalnız kalayım daha iyi.
rahatlığım, özgürlüğüm, konuşmak zorunda olmamak.
başka insan olmaması.

daha ne olsun?
"Hiç kimseye ihtiyacın yokmuş gibi davranıyorsun çünkü kimsen yok. Öyle davranıyorsun çünkü eksiğini inkar etmek, kabul etmekten kolaydır."
kandırmayın kendinizi. kimse hayatının ilkbaharını(gençlik) yalnız gecirmek istemez. asosylim deyip dürüst olun bari düşkün piçler.
Az insan çok huzur.
Kendi kendimi şımarta bilme rahatlığıdır.
Başka bir insanın sorumluluğu ağır ve sürekli bir efor gerektiriyor. Çok yönlü düşünmek gerekiyor. Bie sürü formaliteye göğüs germek ve zaman ayırmak gerekiyor.
Oysa yalnızken her şeyin kontrolü senin keyfinde.
Acıyı gizleyebilmek.
Ses yok . Sessizlige saygisizca bir giris yok. Mudahale yok . Alan kisitlamasi yok. Nedensizce gülüsunu sorgulayacak herhangi bir yorum yok. Kitaplarinin yerini fütursuzca değistiren biri yok . Ve en önemlisi paylaşmayı bilmeyen ruhunu yontmamıs taciz tavırlar yok. Yalnizlik ama kimlerden nelerden yalnizlik açtikca açilir mevzu .
evi kimsenin kirletip dağıtmaması yalnızlığı sevmek için en büyük sebep, birde zamanında çok fazla kalabalık çevreniz olduysa belirli bir süre sonra yalnız kalma ihtiyacı duymak.
Yalnızken görünmez olabilirsiniz.
Yalan söylemek zorunda kalmamaktır.
başlık problem içermiyor kardeşim bilimsel değil anlıyor musun ?
sevilen kişinin seven kişiyi sevmemesi.
görsel
Oyun müptelası olarak yaşıyorum. Fakirken yanımızda kimse yoktu. Şimdi en kralından PS PC hepsi var ama yalnız kalamıyoruz oynamak için. CoD GoW PUBG alayı beni bekliyor. Ama yalnız değiliz A-KÜ.
(bkz: nerede çokluk orada bokluk)
o iyi yönlerini sayan arkadaşlar en fazla 3-5 gün yalnız kaldıkları için güzel olduğunu düşünüyorlar.
insanların bir çoğunun orospu çocuğu, iki yüzlü, yapmacık, samimiyetsiz, gidici ve menfaatçi olmaları yeterli sebeplerdir.
Kendim dışımda bir sorumluluğum olmaması.
yalnızlığı sevdiğini sanırlar halbuki sen yalnızlığa mahkum kalmışsındır.
Başka çaremiz varmış gibi.
Paylaşılamayan nadir şeylerden birisi, bu kadar özel yapan budur.

içselleştiğin, anlatmak, açıklamak zorunda kalmadığın durumdur.
Kimse sevdiği için yalnız kalmaz.
Oysa yalnızlar çok sevdikleri için yalnızdır.
(bkz: kelime oyunu)