maneviyattan yoksun olanların mahkum oldukları acılardan sadece bir tanesi . öylesine büyük bir boşlu madde ile dolduramaz insan öyle bir madde yok yani ve manevi boşluk manevi duygular ile dolar . böylece sıkıntı da ortadan kalkar .
acının gamın kederin neden var oldugunu bilmek bile acıyı def etmeye yeter de artar bile . bilenle bilmeyende aynı olmuyor ne yazık ki .
Acınızı paylaşmanız, aile ve arkadaşlardan destek almanız yardımcı olabilir. Her insan (kübler-ross tarafından tanımlanmış) üzüntünün beş aşamasından geçer, bu sıra ile olmayabilir ya da her birisini tek tek yaşamayabilir ama teorik olarak bir şekilde bu duyguları yaşar.
1. inkar “hayır olamaz”
2. Kızgınlık “lanet olsun neden oldu?, neden ben?”
3. Pazarlık “madem olmuş belki şöyle yaparsam durum iyileşebilir”
4. Depresyon “çaresizim”
5. Kabullenmek “kader böyleymiş”..
Bu hüzün aşaması yaşanmalı sağlıklı bir gelecek için.. hüzün de hayatın bir parçası sonuçta.. ama dilerim mutluluk ve gülücükler hiç eksik olmaz hayatınızdan.
