bugün

yazarların ruhlarının renkleridir.
(bkz: saydam)
Sarıdır. Severim ama hiç bişeye benzetemem.
Gri, kurt puslu havayı sever hesabı.
bal rengi.
bok sarısı.
Beyazla beyaza yakin mavi ve sari arasinda gidip gelmekte. Haline gore rengi de degisiyor tabi.
siyah....
Mavi.

Öyle havalı bi nedeni yok. En sevdiğim renk sadece.
yeşil. görünce ruhum rahatlar.
genellikle bordolarim kahverengilerim ve siyahlarim vardir benim.
Simsiyah. Yıldızlar aydınlatmaya çalışıyorlar sağolsunlar.
geceleri hüzün siyahı. gündüzleri özgürlük mavisi.
mavi..
derin bir his ve sonsuz dinginlik olabilmek.. göğü giymek üstüne.. öyle bir mavi
at yelesi.
(bkz: pembe)
siyahtır.
Koyu gri.
ruhum sanırım turuncu benim..

nereden baktığına göre kazanır anlamını bu renk..

gün batımıda olabilir, gün doğumuda..
umutta olur bazen umutsuzlukta..
güneş kadar sarı, ancak ateş kadar kırmızıyı barındırır içinde..
lav kadar yakıcı ve belkide sonbahar kadar hüzün dolu..

insanoğlu her renkten biraz barındırır içinde... ama benim ruhumu en çok ifade eden renk turuncudur
zeki murenin goz rengi.
Siyahla harmanlanmış buz mavisi. Siyah lekelerin içinde yüzdüğü saflığın mavisi...
Bu aralar Mavi.
tam olarak lacivert.
turuncu.
kendimi bildim bileli renkleri seçmedim en sevdiğim diye, hiç karar veremedim. galiba gerçekten ruh rengim de hepsi