yazarların arada sırada kendilerinin söylediği özlü sözlerdir.
bugün arkadaşlarla konuşurken istem dışı söylediğim sözdü. arkadaş boşanmak kötü bir şey değil ki dedi. ben de kötü dedim. aslında kötü olan "boşanmaya sebep olacak evliliği gerçekleştirmektir" dedim. herkes ooo falan derken omuzlarda üniversitede dolaştırdılar.
Özlü mü bilmiyorum ama sıkça kullandığım " kendime yetebilmeyi öğrenmiş, yalnız ve güçlü kadın olmak istemiyorum". Çünkü bebeğim insan kendi başına mutlu olmayı öğrendiğinde işte o zaman kolay kolay hayatına kimseyi dahil edemiyor. 35 yaşına kadar ohh yalnızım özgürüm, 35ten sonra ''hoşgeldin hüzün".
geçenlerde askeriyede subay olan bi arkadaşım facebook dan durduk yere bana şunu yazmış: senden astsubay olursa benden general olur. bende şu cevabı verdim: yüksek mertebede tutsak bir hayat yaşayacağıma fakir bir özgürlüğü tercih ederim. sonrasında ağlıcaktı nerdeyse.
not: askeriye dışında sıradan bir işim var.
"insanları köpekler gibi düşünün onları beslerseniz sizi koruyacaklar ve size sevgi besliycekler ama bu köpeklerin farklı bi yanı var her köpeğin yiyeceği farklıdır ve bazı köpeklerin pitbull olması olasıdır maalesef onu ne kadar beslerseniz besleyin kargaşa anında size saldırma ihtimalinini de göz ardı etmeyin"Evet bu sözü düşünen kimse köpek olamaz çünkü hayvanlar düşünemez hayvan olmak istemeyen kimse benim sözümü düşünmek zorundadır evet benim sözüm.
Maddeye, paraya, şan ve şöhrete Dost olmak Modern insanı bir buhrana, tükenmişliğe gark ettirmiş, bir Kalbi olduğunu unutturmuş duruma sürüklemişken Siz Kalbinize dönün her zaman… insanın hastalığı maddeye değer vermekten gelmekte. siz kalbinizi hatırlayın ve Bir karar verirken Kalbinize, vicdanınıza danışın. O asla sizi yanlışa sevk etmez.
