Her boka sabreden sakın yapımın birden bire hiç olmayacak bir şeye hiç beklemedigim bir anda bozulması ve öfkeden deliye dönmem. Ayrıca kardeşlerimle aramda deli gibi ayrımcılık yapan ebeveynlerime karşı olan aşırı kiyamamazligim.
insanları kırmamak için tam cuk oturtabilecekken susuyorum. Onlarında gtü kalkıyo işte. Ulan gerizekalı istesem seni yerin dibine sokabilecek kabiliyetim var neyin laf sokmasının derdindesin.
Ha tabi sabrımı çok zorladıysa da pişman ederim o ayrı.
cok sabirliyim.. ne yazik ki bu kadar sabirli olmak gercekten cok * diye dusunuyorum. cunku o sabrin tastigi noktaya gelene dek karsimdaki kisi veya durum icin ciddi anlamda gereksiz bir caba sarfediyorum. oysa cok daha onceden kestirip atabilmeliyim.. bosuna alttan almalar, bosuna eyvallahlar, bosuna aciklama yapmalar,.. bosuna hepsi biliyorum.. bir de sonrasi var tabi. o daha da *. cunku o sabrin tastigi nokta benim icin yikim zamani anlamina geliyor. karsimdaki her kimse veya durum her neyse ona karsi inanilmaz boyutta agir konusup ** karsimdakini utandirabiliyorum. sonra da bu kadar agir konusmanin ne geregi vardi diye ona uzulup kendime kiziyorum...
ne boktan bi ozellik ya.. siyirip atabilsem keske..
