benim için neye inanmak istemediğim daha doğru olur. instagram'ın kapanmasına, annemin ölmesine, babamın beni terk etmiş olmasına, hayatta kötülüklerin de olduğuna, pandemide, depremde insanların öldüğüne inanmak istemezdim.
Her an “acaba ne zaman burnumdan gelecek” diye düşünmeden mutlu olabilmek. Umarım böyle bir evre gerçekten vardır Çünkü Ne zaman mutlu olsam bir şekilde hep kötü şeyler oluyor…
