yazarların ilk aşkları

ilkokuldayken sınıftaki bir kıza aşık olmuştum. çocukluk aşkı işte. o yaşta bile aşk denen şeyi hissetmiştim.

5 yıl sürmüştü platonik platonik * )

ece. ilkokul birinci sınıf. Aynı zamanda karşı apartmanda oturuyorlardı, annem onlara oturmaya gidince beni de götürüyordu yanında. aklım çıkıyordu amk kızın yanında. kız bana top atmıştı ben merdivenden yuvarlanmiştım. utku diye piç bir kuzeni vardı paso benle taşak geçerdi. o göt yüzünden bu aşk olmadı, kız top mop atıyordu neticede.

ilkokul birinci sınıftaydık. görür görmez aşık olmuştum emreye, kutu kutu pense oynarken hep yanyana gelmeye çalışırdık, yağ satarım bal satarım'da hep birbirimize bırakırdık mendili. ilk küçük tatlı flörtleşmeler.*

rukiye'dir.

o zamanlar ilkokuldaydım. vay be.

4-5 yaşlarımdayken Redkit'e hissettiğimdir.

Ortaokuldayken, karsi apartmanda oturan benden 8 yas falan buyuk birine asik olmustum ama oyle boyle degil.. cok uzun yillar ona hep asiktim. Yemyesil gozleri vardi, sahane bir gulusu vardi, cok tatli sakin bir konusmasi vardi. Aksamlari o balkonda oturur kitap okurdu ben de mal mal onu izler dururdum... onun hakkinda birseyler ogrenmek icin kicimi yirtar mahalle dedikodularini dinlerdim.
Soyadini bile bilmiyorum bilsem faceden fln bulup profilini didiklerdim biraz.

6 yasinda ruyalarima giriyordu. o derece ask adamiyim.

3 yasindaydim. Adi muratti sasiydi. Gozlukluydu beni ceken buydu belki.
Not: üniversitenin kresindeki murat duydumki sasilik ameliyati olup serpilmissing. Bana ulas.

12 yaşındaydım lan, nasıl şeydi o aşk denen melet bilmezdim ama nedense o kızı hep görmek konuşmak isterdim, sarışın bir kızdı, çok iyi anlaşırdık, bir apartmanın bahçesinden çiçek koparıp verdiydim, çocukluk işte demekki yakın hissetmişiz kendimize onu yani aşk nedir bilmiyoz tabi o yaşlarda. Unutuldu gitti ufaklık hevesi sonuçta.

Yazarların aşkla tanışmalarıdır.

Bu sene ilk defa aşık oldum sanırım. Çok güzel şey arkadaşlar sonundaki acı bile cok güzel. yaş 18-19 yaş, başta kavak yelleri, kalbin mantığın önüne geçmesi...

Bana geçmişimi unutturan Hilalim.

4. Sınıftayken 16 yaşında olan birine aşık olmuştum bizim sınıftan bi kızın kuzeniydi aynı servisteydik. Hatta gidip o yaşta çocuğun msn nini bile patlatmıştım. Üç sene de sevmiştim o da anlamıştı tabi.

ilkokul ikinci sınıftayken babamın 15 aylık askerlik yapacağı nedeniyle kayseriye taşınmıştık. Orda ikinci sınıfı okuyacaktım. Ordayken sınıf başkanı olmuştum. ve bu hikâyenin özel karakteri sınıfın renkli gözlü güzel kızı asenaydı. Ben sınıf birincisiydim o'da ikincisi. Ben sınıf başkanıydım O'da başkan yardımcısıydı. birbirimizi tamamlıyorduk*. Ben o'nu Sevmiştim, O'da beni sevmişti. O yaşta birbirimize aşık olmuştuk. Ama şu zaman denen şey hiç olduğu gibi durmuyordu. sonra babam askerden geldi ve istanbula geri döndük. Ve asenaya bi veda bile edememiştim. o'nu bir sene görememiştim. geri geldiğimde o'nu sorduğumda ilçe dışına taşındığını söylediler. ve bir sene boyunca sadece bir kere uğramıştı eski mahallesine. ve arkadaşlarına sordurdum. beni hala seviyor mu diye. cevabını geç de olsa almıştım. bir sene sonraki geldiğimde o'nun arkadaşları beni hala sevdiğini söylemişlerdi. ama O artık çok uzaktaydı. bulunduğum yerden arabayla 1,5 saatlik yoldu. o seneden sonra o'nun arkadaşı da oradan taşındı. ve bir daha asena'dan haber alamadım.
(bkz: yarım kalan bir aşk hikayesi)

mahallede dünya tatlısı bir kız vardı. top filan oynarken bana bakıp gülerdi. sonra arkadaşı geldi birgün okulda yanıma, konuşmak istiyor seninle dedi. bende ilkokullu çocuğum amk, aklım ya topta ya bilyede. olsun tamam aq konuşalım dedim. neyse kızla 1-2 gün çıktık ama tam çıktık, yani bayağı gezdik bildiğin. sonra okul tatil oldu internet yok, telefon yok. kızın yüzünü göremedim. hala gittiğim yerlerde ararım yüzünü ama yok, bulamadım hiç bir zaman.

Birinci sınıfta adı doğukan olan bi çocuğa aşık olmuştum. Çocuğun ilgisini çekemeyince de bi gün kalemliğini alıp saklamıştım. Sonrada beraber aramayı teklif etmistim. Bi tenefüs boyunca aramıştık ve mal gibi çok mutlu olmuştum.

Çocukluk ışte.

Cok asiktim cok.Etrafimdaki herbir insanin karsi geldigi acimasizca dusunduklerini soyledigi ilk askim.Karaktersiz dallamanin teki o.Cok cirkin baksana ,yakisiyormu hic yanina?ayi gibi ,bi adamin hic olmassa gozleri guzel olur bu ne ya??diye söylenen bi süru arkadas dost abi abla tanidik.Karakter konusunda haklilardi.O yuzden severken korktum.Tipi konusunda ise coook hakli.Ama aşk oyle biseymiydi ??ask nedensiz sevmekti.Ama nedenlerde vardi tabi.Cok cirkindi ama benim icin cook mucadele etti.Cok cirkindi benim icin emek ve zaman harcadi.Cok cirkindi beni cok sevdi.Cok cirkindi beni incitmeye kiyamazdi.Ama sesler durmaz.Insanlar konusur.Cirkinlik onemli degildide benim icin.Karakterli olmak onemliydi.Orada bi durdum ve insanlari dinledim.Ne yani ben bir canavarami asik olmustum??Onlara gore oyleydi."Bi dostum soyle demisti sen bir meleksin o ise bi seytan bu is yurumez"Ne kadarda kolay soylemisti.Hep sesler,hep yorumlar .Dinledim bende."ilk askimi" sevmekten vazgectim.O benden vazgecmedi.Ama bu kadar "sesin" arasinda yurumedi.Melek Seytandan aglayarak vazgecti.

Akülü araba.

Belki buraya yazılmayacak kadar değerlidir .

tam bir yolluydu. üstünden 4 seneye yakın zaman geçti 2 ay öncesine kadar mesaj atardı. 4 kere teklif etti be kız hepsinde reddettim şimdi sevgilisi var ayrılsın yine yazmaya başlar. e kaçan balık büyük olur çok koşarsın peşinde.

ben senin pilli bebeğinim, ne istersen yaparım diyen ilkokul arkadaşımdı.
aynı zamanda pilli bebeğimin kuzenine de aşıktım.

neymişim ben.

iki yaşımdayken kreşte müdürün masasının altında öpüştüğüm çocuk. ehe. adı akifti. buralardaysan tek taşını alıcam oğlum.*

gözleri gözlerime değince
felaketim olurdu, ağlardım
beni sevmiyordu bilirdim
bir sevdiği vardı duyardım

susam sokağı jeneriğindeki 0:19 ile 0:22 arasındaki kız. sırf o 3 saniyeyi kaçırdım diye ağlardım lan.

http://www.youtube.com/watch?v=CkGl9QXgIcU

Edit: olum niye eksiledin lan seninde mi ilk aşkındı?

tuğçe. evlerimiz sokakta karşılıklıydı aynı katta. balkonlar da birbirine bakıyordu. ben ona bakıyordum. sonra bir gün taşındılar gittiler. ben hala o olmasa da balkonlarına bakıyordum. sonra biz de taşındık. ama ben hala unutamadım hatırladıkça da içim hem hüzünlü hem huzurlu bir hal alır.

edit: şimdi fark ettim aradan 15 sene geçmiş...