patenlerimi ilk aldigimda, daha yarim yamalak paten kayarken yola cikip oyle kaymaya calismam, bu isi tam da sokagin yegane virajinin sonunda yapmam ve gelen arabanin beni tabi ki son anda gormesi. ama adam durmustu da bisey olmamisti. kaldirima cikip korkudan yere dustugumu hatirliyorum.
bir de gece sarhos bi bicimde evime giderken zencinin tekinin beni kolumdan cekip duvara yaslamasi, once elinden kurtulamamam sonrasinda ise nasil oldu bilmiyorum ama adamin beni birakmasi.
tren istasyonunda gidecegim yone giden trenin geldigini gormek ama yetismek icin altgecitten gecemeyecegimi farketmek, bunun uzerine salaklikla trenyolunun oteki tarafindan atlayip karsi tarafa gecmek.. perona/platforma ilk hamlede cikamamak, trenin daha da yaklasmasi ama sonra cikmak, rahatlamak. dersane sinavina gec kaliyorum diyeydi, ne kafa varmis o zamanlar...
gaziantep e bir kaç sene önce tramvay yapıldı. şimdi bu tramvayları tanesi 2 milyon dolara mı 3 milyon dolara mı ne aldılar. sanacaksınız ki tramvaylar übersonik filan. yok amk almanların 72 yılında yapıp 80 lerin sonunda çekoslavaklara kitlediği tramvaylar.* tabi çekoslavaklar "bizi siken yok mu" nidalarımızı duymuşlar ki tramvayları tanesi bilmem kaç milyon dolara bize kitlemişler. e sonuçta adamlara da birileri kitlemiş. neyse konu tramvay değil. tramvayın sinyalizasyon sistemi. diyceksiniz ki o ne ? ilk duyduğumda bende öyle demiştim. şimdi bu tramvayların geçiş güzergahlarında trafik lambaları var. e bunlar geçerken seyir halindeki arabalar karşılarına çıkmasın kaza olmasın istedikleri için* sinyalizasyon sistemi tramvay ışıklara yaklaştığında devreye girer ve ışıkları yeşilden kırmızıya çevirir. buraya kadar anlamayan var mı ? yok değil mi ? herkes anladı ama ben anlamadım işte. ulan tramvay yaklaşınca ışık kırmızıya dönüyorsa o tramvay beni nasıl ezdi lan ? o yanan yeşil ışık değilmiydi ? nur mu doğdu bana ışıklarda beklerken ? ulan ölücektim be abdestim bile yoktu şerefsizim. 2 haftadır araba süremiyorum ulan korkudan. rüyama tramvay giriyor şöförü camdan sik sik gülüp el sallıyor lan otostopçocukları.
sizin yapacağınız işin allah bin türlü belasını versin.
lunaparkta gondola binmiştim en uca oturdum öyle bir korktum ki çok afedersiniz popom koltuktan kalkıyor inene kadar ölmiyim diye duva ettim tabi aşşağıda beni izleyen annemin ne hissetiğini bilemeyeceğim.
Bir gece vakti, keskin bir virajın çıkışında karşıdan karşıya geçmeye çalışıyordum. Bi şeridi geçtim, tam yolun ortasındayken viraj tarafından far ışığı görünce durdum. Virajdan 2 araba çıktı. Bana doğru gelirlerken arkadaki araba önündekini sollamaya kalktı. Bi anda yan yana 4 tane far ışığı gördüm, 2 tanesi olması gerektiği yerdeydi ama 2 tanesi tam üzerime doğru geliyordu. Kendimi geriye atayım derken arkamdaki şeritten de bana doğru başka aracın geldiğini görünce olduğum yerde kalakaldım. Saniyenin onda biri gibi bi sürede başıma gelmek üzere olanları düşündüğümü hatırlıyorum en son. Derken sollama yapmaya kalkan abimiz beni farketmiş olacak ki bi anda kendini şeridine attı. Attığı anda rüzgarıyla yanımdan geçti gitti. 1 saniye ile kurtardım, 1.5 saniye olsa sinek gibi yapışmıştım adamın kaputuna.
Lise ikide arabayı kaçırıp arkadaşlarla turlarken arabayı ulu orta bir sitenin duvarına vurmam bir kaç yara burnum falan kanadı çok büyük bir şey yoktu ama bi daha ehliyet alana kadar direksiyonu elime alamadım.
yaklaşık bir saat önce kadıköyde durakta daha doğrusu yolda duruyordum. kadıköy-pendik terör hattında çalışan minubusçü az daha çarpıyordu bana. kızlar çekmese minubusun altında kalmıştım. neyse ki allahın sevgili kuluyum.
yıl 1999. evet, o 17 ağustos depremi... yalova'da ki yazlığımızdaydık ve ben 7 yaşındaydım. o gece her yer çok karanlıktı nedenini bilmiyordum ama uyuyamamıştım gece .. bir de çok tuvaletim gelmişti ama tuvalete gitmeye korkuyordum... birden cam patlaması sesleri geldi bağrış, çağrış... annemin bacakları kanlar içinde kalmıştı kuzenimin üzerine gardolap yıkılmıştı , ananem ise yataktan düşmüştü(annemler onu zor taşıyıp çıkardılar, canım ananem)... beni ise biri kucaklamıştı derhal dışarı çıkmıştık hepmiz ... gerçi merdivenler yoktu bina yıkılıyordu tamamen.. ve tam çıktık o sırada bina yerle bir oldu... ucuz atlattık. ahh ah ne günlerdi. yiyecek bulamazsın, yatacak yer bulamazsın...
Yıl 1986 Challenger uzay mekiği ile uzaya çıkışımıs sırasında yaşanan o patlama da 6 arkadaşım öldü. ben paraşüt sayesinde kurtuldum, beni öldü zannediyorlar. Bir daha binermiyim amk. Şuan türkiye'de esnaflık yapıyorum.
tarlabaşı'nda halk otobüsünden iner inmez sağımda aşağı yukarı saate 120 km/h süratle üzerime gelmekte olan aracı yaklaşık 5 metre falan uzağımda gördüm bir anlığına; ve kendimi yana nasıl attım hiç bilmiyorum. otobüsün arka kapısından, benden daha önce inmiş arkadaşım olay esnasında beni izliyormuş ve bana sonrasında dedi ki, "sen öldün zannettim".*
iki gün önce bisikletle giderken bana bmw çarptı sözlük. Zaten süper mario gibiyim. Her bişey bana oluyor. Kimseye söylemedim kızarlar diye... Onlarda bıktı çunku sakarlığımdan....
