Savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
zaman ki sana hasta olmuş,
incelikli haytasın,
nüksederken raksına mahallenin maşallahı,
eyvallahı,
güzelleş be oğlum şimdilik ölümüne kadar hayattasın.
oğlum bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle, yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi. o gün bugün usul usul yürüyorum işte...