marketçi, bakkalçı, market işletmecisi... herneyse işte ulan. çocukluğumdan beri bir türlü doğrusunu bulamadım. hep dalga geçti ilkokuldaki salaklar ''ehehehe baban market mi satıyo'' diye. dertliyim bu konuda. neyse kendi söylemiyle toptan bakkaliye işiyle uğraşıyor. şimdilerde yarı emekli.
evet, bi doktor kadar saygı görmez, bi mühendis kadar kazanmaz. toplumda bi asker kadar yeri yok belki. her yeni başladığım okulda babamın mesleğini soran öğretmenlere babamın tam olarak ne iş yaptığını anlatmak zorunda kalmış olabilirim. Çok paramız olmadığı da doğrudur. ama benim babam bir aranjör, ve ben bunu söylemekten gurur duyuyorum, her fırsatta bununla övünmek istediğim bile oluyor. müziği meslek edinmiş, gerÇek müzisyen bi babaya sahip olmak bi Çocuğun sahip olabileceği en güzel tecrübelerden biri bu hayatta. hele anneniz de müzik öğretmeniyse hayatınız boyunca okullarda falan parmakla gösterilirsiniz. annemle babamın Çocuğu olmaya bayılıyorum.
