bugün

(bkz: burjuva dertleri)
instagramda paylaştığınız o güzel yemeklerin neye dönüştüğünü bilmek beni çok üzüyo.
hoşlandığım kızı haftada bir kez görüyor olmam.
Nezle olmam beni çok üzmekte şu an. Burnum akıyor durmadan. Perişanım.

Perişanım şimdi sezen aksudan bana gelsin..
Jetgillerdeki uçan arabaların hala gerçekleşmemişiz olması. Teknoloji adına hayal kırıklığı yaşamam. Çocukların böyle böyle uçan araba yapıcaz diye kandırılıp mühendisliğe yönlendirilmesi. *
Küçük bir çocuğun yaşlı bir adamın yanında saygısız hareketler yapması. Böyle sinirden deli oluyorsun ama misafir işte.
pazar sabahı erken kalkmak. ondan daha çok üzen cumartesi sabahı erken kalkmak. hem de iş yokken.
Bir markete alışveriş için ne zaman girsem orada annesinden veya babasından bir şeyi aldırmak isteyen çocuk oluyor. Daha dün akşam yaşadım. Kız istiyordu annesi de paralarının çok olmadığını o yüzden alamayacağını diyordu. Öyle bir durumda hangi çocuk olursa istediğini alıp market çıkışında veresim geliyor. Ancak annesini veya babasını çocuğun gözü önünde küçük düşürme düşüncesi de olduğu için yapamıyorum. Zaten ilerde istediği çoğu şeye sahip olamayacaklar bari çocukken istedikleri olsun. O çocukların alamadığı abur cubura/oyuncağa attığı son bakışlar beni her zaman üzmüştür.
Jetgiller ve uçan arabası şöyle dursun,

Yerli arabamız vardı, yollarda olacaktı Allah'ın izniyle.

Yapılan yollarda görmeyi bırak, patent bile alamadılar herhalde.

Üretimi boşverin, konusu dahi yok.

(bkz: slk mısn)

Tabiki arabaya üzülmedim, sadede geleyim, cehalete üzülüyorum..
her şey güzelken soğuk yapılması.
2015 yılında 5 tl ile 4 adet * cips alabiliyordum.
2020 yılında * ise 5 tl ile 1 adet kalitesi azaltılmış * cips alabiliyorum.

not: üzüldüğüm şey cips değil, ülkenin alım gücü.
Sözlükte erkek ayağı görmek.
Başarısız olmak.
sevdiğim şeyleri kaybetmek ve umursanmamak.
psikolojimin hala bozuk olması.
coronanın hala bitmemiş olması.
Dün gece 3 te annem bavulunu toplayıp evi terk etti. Ablam sorun ne anne diye sormuş,sorun sizsiniz demiş.
3-4 gün içinde şehirden ayrilicam. Belki bir daha hiç görüşmeyiz.
Değer verdiğim insanların olaylara benimle aynı hassasiyeti göstermediğinde hissettiğim duygu.
Hastalıklar.
Annemin ölmesiydi.
Halen bir laptobumun olmaması.
Üzülmüyorum.
memleketin hali ne olacak?
hoşlandığım kızı 2 hadi bilemedin 3 hafta sonra bir daha asla ama asla göremeyecek olmak

akademik başarı olarak çöküşe geçişim.

hurdacıya satsan cebine 10 lira girmeyeceği yıkık dökük, goggleyi zor açan bir bilgisayara sahip olmak.
hasta olmam, başka bir şey yok şuan. olmayacak da.