yazarları çok üzen şeyler

çevremde bulunan gereksiz kişilerle konuşmak zorunda kalmak.
(bkz: hayatımızdaki formaliteler)

Yolda anası dilenirken öyle bekleyen çocuklar var ya benim içime oturur onlar. Bazı çocuklar hakettikleri çocukluğu doyasıya yaşarken bu çocuklar ise öyle kaldırımın üzerinde beklerler. Belki de çok sıradan bir şey ne kadar da lükstür onlar için. Kibritçi kız hikayesini aklıma getirir , üzer.

uyuyamamak. cok uzuluyorum cok.

Yanlış anlaşılmak.

çok gülen kişilerin hikayeleri çoktur sözlük bu mantikla dikkatimi çeken bir müşteriye sordum siz neden burdasiniz diye. (almanyada dönercide çalişiyorum)

kadın gerçekten de o kadar aci çekmiş ki, o kadar yaşli olmamasina rağmen gözleri seğiriyor, elleri titriyor sağlikli konuşamiyor...

dil kursuna gelmistim dedi. oha ben de dedim. normalde avukatim dedi. ben de hukuk okuyorum dedim. ama mesleği biraktim, burda iki ayda taniştigim bir adamla evlenip fedakarlik uğruna işimi biraktim dedi. hayatim mahvoldu dedi, ankara hukuk mezunu...

sevgi için hiçbir şey yapma bir gün bitiyor dedi, bak benim yüzümden babam ne halde gör dedi, babasi felç.

üzüldüm lan gece gece. daha dün adamin biri bana aileni okulunu birak, seni kaçiracagim gibi bir sürü şey anlatti. ya ben de ayni hatalari yapsaydim? kadın niye etkiledi beni bu kadar bilmiyorum belki de babasi etkilemiştir neyse işte. öyle

Değer verdiğin kişiden aynı değeri görmemek..

dalga geçilmesi .

Şehitler...

Ayrılık ayrılık aman ayrılık..

şu an spotify paketimin yenilenmemiş olması.

edit: üzüyor ulan. size ne. buraya yazmadığım, yazamadığım bir sürü şey var. gün geliyor çok dertlendiğim için saçma sapan mesaj atıyorlar şimdi de böyle saçma bir şeye mi üzülüyorsun diyorlar. üzüyor işte.

güzel güzel eksilemeye devam.

pazartesi sendromu.

kalp kırıklarımı toplamak, her seferinde elime batar.

Konuşacak birinin olmaması.

düşünebiliyor olmam düşündükçe üzülecek bir noktaya varıyorum elbet.

Öz eleştiride bulunmayıp eleştiride bulunan tüm dehalar.

anlaşılamamak
belirsizlik.
Kendimi oyuncunun kırmızı kart çıkardığı hakem gibi hissediyorum. Öyle bir şok öyle bir "ay üstüme iyilik sağlık".

bakkalda markette alışveriş yapılan her hangi bir yerde; parası yetmediği için aldığı şeyleri önem sırasına koyup birinden vazgeçmek zorunda kalan insanları görünce üzülüyorum. belki aldığı her şey ihtiyacı ama vazgeçmek zorunda kalması kahrediyor beni. insanları kırmadan eksiği tamamlamaya bıraktığı şeyi almasana yardımcı olmaya çalışıyorum.

her şeyin iyiye gitmesini beklerken bir anda daha da kötü olması ve çaresizlik hissi.

insan kaynaklı üzücü olan herşey.

Artık öyle birşey yok. Şu an mutluluk atağa kalktı.

Olması için hiçbir engel yokken olmaması.

değer verdiğim insanların beni satması.

o yüzden kimseye gereğinden fazla değer vermeyin.

umut bulut.

eski sevgilinizin başkasıyla yattığını, başka birine ''sevgilim'' diyip, başkasını düşünmediğini bildiğiniz halde, ona hala sadık kalmanızdır.

Tevazudan yoksun insanlara denk gelmek.

Yatacak yeriniz yok be amk!