beni affedin, hayatımda ikinci defa okuduğum ilk kitaptır. sayın nazlı kökyay'ın ilk yazdığı kitap olmasına rağmen, o kadar güzel yazılmış, cümleler o kadar özel olarak seçilmiş ki, kitabı okumaz, adeta yaşarsınız.
kader ise bana, 'insanlar plan yaparken, yukarıda melekler gülermiş' mottosuyla kendini aldırmış kitaptır. Tuğla gibi bir kitap olmasına rağmen hiç bitmesin istersiniz. Sueda'nın gerçek hikayesini okurken, aslında hiçbirşeyin bizim kontrolümüzde olmadığını anlayacaksınız.
cin ali. tarihin en etkili kitabı. daha zihinsel gelişimi oturmamış bir çocuğun, okumayı söker sökmez çubuktan adamlarla karşılaşması nasıl bir zihinsel dengesizlik yaratır hiç düşünen olmamış ki. o çubuk çocukların, çubuk atın görüntüsü 24 senedir zihnime kazındı.
insanın yüzüne sertçe vurduğunda önce kanamalı yara daha sonra da kalıcı izler bırakan kitaplardır. ciltli kitaplar olabilir ansiklopediler en tehlikelisidir.
iki şehrin hikayesi. Şimdi klişe bir konu olabilir ama ilk okuduğumda, insanın sevdiği için yapabileceği fedakarlıkların sonu olmaması fikri beni çok etkilemişti. Hala sorarım kendime, sen yapar mıydın asure diye?
