Eşimin kardeşi doğacak çocuğunun adına oğlumun adını koymak istiyormuş. Akıl alır şey değil. Hani babalarının, dedelerinin adı olsa "neyse" diyeceğim de özene bezene oğluma koyduğum adı düşünmüşler bula bula. 50.000 tane isim var yahu! Eşim arayıp "tek kalsın" Dedi. Sahiden çok sinirlendim. iyi niyetli bir düşünce değil. Tamam çok beğeniyor ismini anlıyorum ama insan saygı gösterir. Çocuk için travma olacak. Zaten daha 2. Bir torun yok tek çocuk bir de gelene onun adını koyacaklarmış. Daha neler!
Çocuğu olanlar ne anlatmaya çalıştığımı anlayacaktır. Ayrıca bipolar bozukluğum olduğu için normal insanlardan fazla sinirleniyorum. Beynime kan sıçradı duyduğumda.
Çat kapı gelip haber vermeyen misafirlerden nefret ediyorum. Abi ilk önce geliyorum deyin bizde hazırlanalım. Dan dun geliyorlar üstümüz başımız paspal kıyafetlerle karşılıyoruz. Yeter be.
Artık insanlar küçük dağları ben yarattım havası bile yetmiyor herkes Everesti ben yarattım havasında. Bu tarz insanlarla karşılaşınca Everesti götlerine sokasım geliyor.
Bir sey aramak ve aradıgım seyi bulamamak.
Su hayatta beni en cabuk geren sinirlendiren durumlardan biridir.
Mesela annem bana mutfaktan sunu getir dese ve ben gidip 5 saniye baktıgım aradıgım halde bulamazsam sinir krizi gecirme esigine geliyorum. O yuzden tam konum soyler oyle gider cuk diye bulurum.
Kendi esyalarımı da benim dısımda kimse yerlestiremez cunku koydugum yerde bulamazsam asırı sinirleniyorum o yuzden evde kimse dokunamıyor esyalarıma.
