bugün

hayatımız boyunca yaralarımızı saracak insanlar aradık. bulduğumuzu sandığımız insanlar hep daha fazla yara açıp terkettiler bizi. tapar gibi sevdik, hep güvendik. sonunda o kabuk tutan yaralarımızı birer birer parçaladılar. bu yüzden insanlara güvenimiz kalmadı, daha çok hayal kırıklığı eklediler. o sahte insanlar yüzünden hissizleştik ve aşka inancımız kalmadı.
Doğru olmayan bir düşünce biçimidir.
Zira o insan yoktur.
Kendi kapatmak en güzelidir. Hiç gerek yok öbür türlü.
O insan hiç gelmez. Hep kendiniz sarmak zorunda kalırsınız.

(bkz: ona bakarsa bütün insanlar iyi)
Yaraları saran iyi ama saf insanlardan biride bendim. Unutmayın it kopuk affedilir melek ilan edilir yaraları saran insanların ise kıymeti bilinmez. Nankördür insanoğlu. iki gün önce milletin eziklediği adamları tutup adam ettik sonunda geldiler bize dayılanır oldular bu en basit örneklerinden biridir.
Ama bulamamak.
Bana kalırsa beyhude bir çabadır. Yaralarınızı sarmanıza yardımcı olacak kişi bir karşı cinsse size %90 ot veriyordur. Amacı ise bellidir. bunun yerine insan yaralanmamayı öğrenmelidir.
Yaralarını kendin sarmayı öğreneceksin. Karşındaki yaralı birini almayı sevmez, düşün sen defolu malı alır mısın sağlam olanı varken?
Bende ki yara sarılcak gibi değil aramiyorum o nedenle.
Gereksiz eylem. Yahu yalnız doğduk yalnız göçüp gideceğiz bu yara tribini hala atlatamadık mı? Ben inanmıyorum şahsen birinin karşıma çıkıp da sorunlarıma ciddi bir çözüm önerisi sunabileceğine, manevi destek verebileceğine ya da yaralarımı sarabileceğine. Kendi adına inanan varsa inanmaya devam etsin o ayrı. Ama beklentiler yıpratır diye bir şey de var, uyandırayım.
Tam da bu gece arıyorum.
Bana iyi insanlar olduğunu, yeni birileriyle tanışabileceğimi kanıtlayacak birileri.
herkes diyor ki bulduğumuz daha çok yara açtı. bence sorunumuz bizim yaramizi saracak biri değil yarasını saracagimiz birini aramak bu şekilde ikimizin arasında köprü kurmuş oluruz ve tabi ki her köprü açılışından sonra ki gibi bizde başarılı oluruz. ayy ne dedim ben be a haberi fazla kaçırdım galiba.
yarayı daha da açacak olaylar silsilesini başlatacak eylemdir.
yarayı sarmaktansa alkol döküp yakmak kısa vadede acı verici ancak uzun vadede kesin çözüm olacaktır.
Tüm yaralarını kimse saramaz. Biri sadece bir kaçını sarabilir, diğeri de öyle, öteki beriki de öyle. Direk Allah'a sığınmak en mantıklısı ve en rahatlatıcı olanı bence.
Aramayın.
O sizi bulur.
Daha faZla yara açmayın.
Mazoşist değilseniz tabi.
Bir dost.
Kıps.
Yaranı saran insan yeniden yara açar sana. En iyisi kimseye güvenmemek. Hem yaranı kendin sardığın zaman ihtiyaç duymuyorsun öyle birilerine.
gereksizdir.

bırakın şu aşk meşk işlerinizi.
sağlık ocağına gitmek suretiyle çözümü bulunabilecek faaliyet.

ha diyosan ki ben melankoliğim. çok hisli bir ademoğluyum. o bahsettiğin yarayı sarabilecek kişi de bizzat kendinsin güzel kardeşim. kafanda kurup beklediğin o hayali sağlık personeli de senin karşı cinste gösmek istediğin yansıman.

yok öyle birisi... bunu ne kadar erken anlayıp kabullenirsen o kadar az acı çeker, o kadar kısa sürede normal bir hayat sürmeye başlarsın.

melankoli ve romantizm şeytanın oyunlarındandır. ergenlik döneminde normaldir lakin daha ileri yaşlarda halen bundan muzdarip olan varsa uygun bir ücret mukabili döverek (dozunda tabi) tedavinizi gerçekleştirebilirim. koy götüne yavrucuğum...
Ne güzel başlık bütün ömrümü tanımlıyor resmen.
aile herşeydir. uzaklardan değil, yakınlarında ara ilacı.
Sonrasında bi kenara atacaksanız harcamayın insanları, yazık günah.
Bok bulunur.
insan değil, yarabandı aramaktır.
yarabandıyla işiniz bittiğinde vedalaşma vakti gelir. bu da yarabandı muamelesi yaptığınız insanda yaralara sebep olur.
Hata yapmaya en meyilli olduğunuz zamanları yaşadığınızı gösterir.
yaraları sanacak insan ararken; genelde yaralarınızı deşecek insan bulmak ile sonuçlanacak durumdur. yaraları saracak olan insan da; duymak istediklerinizi söylüyor aslında. içtenlikle olanları az.