kendi halinde gezen kertenkeleleri bir ağaç dalı bulup o dal ile ortadan ikiye ayırıyordum küçükken. hayatımda yaptığım en kötü şey buydu. kuyruğu ile ayrıldığını görünce hoşuma gidiyordu. şimdi bunları yazarken baya korkunç ve canice geliyor :( .
Bir arkadaşım sürekli benimle uğraşıp duruyordu. Sürekli egomu düşürmeye çalışıyordu durduk yere. Bunaltmıştı beni artık. Düşman gibi davranıyordu bazen.dengesizdi. Pislik yapıyordu kısacası. Ben de ona toplum içinde çok sert ve acıtıcı bir laf sokmuştum. Ömrü boyunca unutacağını zannetmiyorum. Ama keşke böyle olmasaydı tabi. Küçük düştü çünkü. Ben de üzüldüm sonra.
Kimse bakmazken ön sıramda oturan kız arkadaşımın poposunu mıncırınca çığlık atmıştı. Kimseye açıklayamadı da durumu öyle mal gibi baktı insanların suratına. Üç tenefüs benle konuşmadı.
Pişman değilim sözlük. Yine bulsam yine yaparım.
(bkz: daha büyük kötülükler dinlemek için kanalımıza abone olmayı unutmayın)
iyiliktir. öyle işkembeden falan sallamıyorum gerçekten budur. bazı insanlara iyilik yaparsın ne aklında ne kalbinde en ufak bir art niyetin yoktur sadece ve sadece bir derdinden bir sıkıntısından kurtarmak istersiniz insanları ama öyle bir dönüşü olur ki size yaptığınıza yapacağınıza pişman olursunuz..
ders almazsınız ama bu "kötülüğü" gene yaparsınız gene aynı şeyleri yaşarsınız."
Lise zamanlarimdayken benim telefonumdan ablasina etüt olduğunu söyleyip sevgilisiyle buluşmaya giden gram sevmediğim arkadaşın attığı numaraya "nerede kaldın hala sinanla birlikte misin" diye mesaj atmisligim var. Sonra da olaylar olaylar shdjfks. Hayır hata onda bi kere iki ay önce saç baş kavga etmişiz şimdi iyiyiz diye bana ne diye guvenirsin ki? Mal.
Hala aklımda, askerde denetimlerde dağa çıkmıştık. hava çok rüzgarlı idi, baktım komutan masada oturuyor,
bende oturduğu bölgeye tepeden işemiştim. yağmur yağıyor sanmıştı. tanrı afettsin.
