aldanmak

yaşar ın aldanırım şarkısında bazen aldanmamanın ne kadar zor olduğuna dair güzel sözler bulunmaktadır.

edebiyattaki sonucu; kavrulmak, boşa yanmak olarak getiri sağlayan, saflık durumu, kanmak.

en fenasıdır; duygularının boşa çıkması, güven kırılması...

dipteki insan aldanmıştır.

hayatta her türlü kazığı yedikten ve deneyim sahibi olduktan sonra bile başa gelebilen kanma zayıflığıdır. aptallık değildir aslında sebebi. umuttur.

insanın; kendisini olabilecek diğer tüm ihtimallerden koparmasıdır.

Görünüşe bakarak yanlış bir yargıya varmak, yanılmak.

insanın kendi kendine yaptığı en büyük haksızlıklardan.

aldanmak,öldürür.(cemil meriç)

özellikle inanç meselelerinde aldanmak daha tehlikeli.

aldatılmaktan daha kötü olan hadisedir. aldatıldığında kişi bir kere kendini aptal gibi hisseder fakat aldandığında bu çok kez tekrarlanabilir. aldanmak; kişinin bilincinin verdiği kararlarda etkisini kaybetmesi halidir. genelde bilincin duygulara yenik düşmesidir. buna yaşar'ın (bkz: aldanırım) şarkısındaki gibi bir gülüş genellikle kafidir.

aldanmak çok kötü bir duygudur. ve genelde aldanan insanlar ön yargılı olan kişilerdir. ve çok inatçı olurlar. dediğim dedik çaldığım düdük mantığıdır. ve bu tip insanlar, aldanmanın farkına vardığı anda çok mahçup olurlar. bir insan bir bir bir kişiyi bir sefer aldatırsa suç ondadır. ikinci kez aldatırsa suç sizdedir.

bazen aldana bilmektir insanı yaşatan. aşka mesela.
çünkü öyle bir zaman gelir ki aldanamaz olursunuz ve sonraları bu his size keşke aldana biliyor olsaydım dedirtir. aldanmanın tadını çıkartın, pişman olmayın...

--spoiler--
Büyük Herod.
Vaftizci Yahya’yı getirmelerini emrettiğinde gözlerindeki yorgunluk ve alnındaki gelgit gün kadar aşikârdı. Kaşları çatılmış, çenesi sarkmış, yüzü kararmıştı. Zihni bir meseleyle meşgul olduğunda aynen böyle avuzlaşırdı çehresi.
Gardiyanlar Vaftizci Yahya’yı zindandan alıp huzura çıkardığında vakit gece yarısını çoktan geçmişti.
-Uzun zamandır zihnimi kurcalayan, uykularımı kaçıran bir mesele var, dedi Herod.
-Bilginlerle de konuştum, bilgelerle de konuştum ama tatmin edici bir cevap alamadım hiç birinden. Bilirim Sen peygamber soyundan gelen aziz bir adamsın.
Herod burada bir an durdu, bir süre süzdü muhatabını. Yaltaklanmasının karşılığını beklermiş gibi. Vaftizci heykel katılığındaki duruşunu hiç bozmadı. Bunun üzerine Herod devam etti.
-“Firavun’la Musa’nın hikâyesini bilirsin. Hani Firavun israil oğullarına musallat olmuştu da, Rab Musa’ya kavmini alıp Mısır’ı terk etmesini emretmişti ve Musa’da kavmiyle birlikte Kızıl Deniz’in kenarına gitmişti hani. Peşlerinde Firavun ve ordusu, Musa çaresizlik içinde gözlerini göklere çevirince Rab; asasını denize vurmasını buyurmuştu. Musa asasını Kızıl Denize vurmuş, Kızıl Deniz’de ikiye yarılmıştı, Musa’da kavmiyle birlikte sağ salim karşıya geçmişti. Peşlerinden gelen Firavun ve ordusu Kızıl Deniz’in bulanık sularında boğulup gitmişti.
Mesele şu, her şeye kadir olan Rab niçin israil oğullarını su üstünde yürütmedi de, Kızıl Deniz’i ikiye yarıp deniz yatağını onlara yol eyledi?”
Bu soru üzerine,
-Hikmet öyle bir lokmadır ki senin gibi aldanmışların kursağından asla geçmez, dedi Vaftizci Yahya ve devam etti.
-"Ama benim vazifem sorulan her soruya doğru cevap vermek, soran kim olursa olsun. Senin sualinin hikmetine gelince; bu Rabbin bir hilesidir, Firavun aldansın diye kurulmuş bir tuzak."
-"Çünkü", dedi Yahya,
-"israil oğulları su üstünde yürüyerek Kızıl Deniz’i geçseydi o zaman Firavun ve ordusu peşlerinden gitmezdi. Herkes bilir ki suyun üstünde yürünmez, bir mucizedir bu. Hâlbuki deniz yarılıp da deniz yatağı yani toprak ortaya çıkınca Firavun ve ordusu ‘biz toprağın üstünde yürürüz’ dediler, herkes toprağın üstünde yürüyebilir çünkü. Oysa denizin ikiye yarılması da bir mucizeydi ama Firavun ve ordusu toprağı görünce mucizeyi unuttu, aldandılar.
Ve herkes bilir ki aldanmak öldürür."
--spoiler--