bu nesnenin, bu nesnelerin, anneyle olan ilişkisini, anne özlemi ve oğul (evet özellikle oğul) sevgisiyle olan bağını delirmişçesine işleyen reklamlar sayesinde, inceden soğumaya başladığım güzide yemek.
yapması çok zahmet isteyen, ama yerken tüm o zahmetleri unutturan lezzetli yemek. kokusu da insanın elinden çıkmıyor. bir de neden olduğu bel ağrısı. ama yine de değer.
sarma standardı kişisel zevke göre değişebilecek yemeklerden birtanesi. ancak tek lokmalık sarmak ayrı bir maharet gerektirsede az biraz büyük saranlarında müptelası çoktur. netekim içinde kuş üzümü varsa, içi güzel hazırlanmışsa, yanında birde yoğurt varsa yaz-kış suyuna bana bana yenebilen ender muhteşem yemeklerden birisi olma sıfatını fazlasıyla hakeder.*
tencerenin dibindekileri yemek gerekir, nispeten daha aromalı ve suludur. daha iyi pişmiş hatta yumuşaklaşmıştır. zeytinyağlı ise limonla, kıymalıysa sarmısaklı yoğurtla leziz olur.
evden uzakta iken en çok özlenilen, hakkında en çok bahsettiren yiyecektir.
zeytinyağlısı tarafımca pek bir makbul olup, ilk bulan kişinin ellerinden öpmek istiyorum.
o ne dehadır, o ne damak zevkidir..
(bkz: olsa da yesek)
(bkz: 3 öğün olsa 3 öğün yesek)
tadına dıyum olmayan gelenekselleşmiş, düğün ve bayram gibi özel günlerde yemek için sabırsızlanacağımız bir yemek türüdür. zeytinyağlısının yanısıra kuş üzümlüsüde lezzetlidir.
kendi annen yapmayınca bir halta benzemeyen; türk mutfağının zenginliğinin en lezzetli kanıtı olan; pişirildiği gün tüketilmesi gereken *; çatalla değil elle yenilince daha çok keyif veren; yoğurtla veya limonla yenmesi makul olan harika yemek.
