sopranos u seyredince mafya olasım gelirdi, yaprak dökümü nü seyredince ali rıza bey gibi kalpkrizi geçiresim, ferhunde gibi fingirdeyesim, hayırsız evlat gibi hapse giresim geliyor. çok mu etkileniyorum acaba?
leylanın sürünerek can vermesini canı gönülden istemek. dizi lan bu abartma diye kendine kendine kızmak. dizi mizi banane be ölsün aptal diye monologlarla delirmeye başladığını hissedip, nooluyo bana diye üzülmek. son olarak bir kere daha leylaya sövmek.
