Hani böyle arkadaşların ve sevgilileri seni çağırır takılmaya gidersin ve ordaki tek sap sen olursun o an koyar adama işte. isyan edersin neden sevgilim yok diye.
Sıradan bir gece ışığı söndürüp uyumaya hazırlanırken bir gece daha yalnız uyuduğunuzu hatırladığınız an. Sarılacak birşey bulamadığınızdan ya yorganı sıkıştırırsınız ya da yastığa sarılırsınız.
iyi bir şey olur, hayat ya bu hani bazen iyi şeyler olur, baya hem de. Kahvenin ortasına gidip sandalyeye çıkıp anlatmak istersiniz. Bağıra bağıra. sokaklardan geçmek, sırıtmak ve buna benzer şeyler. Ama kimsecikler yoktur.
hah işte. Yalnızlık orada koyar.
bazen iyidir bazense kötü. en büyük faydası duygularını belli etmemeyi ve insanlardan bir şey beklememeyi öğretir. kötü yanıysa duyguların patlama noktasına geldiğinde anlatacak insan bulamadığından tek başına içindeki derdi çözemeden ağlamak o anlık rahatlamak sonra gene aynı tas aynı hamam aynı sıkıntıya devam.
Kız arkadaslarinla dışarı çıkarsın mükemmele yakın birgün geçirirsin. Günün bitmesine yakın hani ya sevgilileri yada eşleri arar ya "hayatım ne zaman geliceksin" felan diye !. işte o an yer yarilsada içine girsen yani yalnızlığın koyduguyla yapisiverirsin yere.
insan kimseye muhtaç olmamalı, dik durabilmeli. çünkü gelecek kimsenin gitmeyeceğini veya daha da öte düzgün birisi olacağını garanti edemezsin ki zaten şu devirde zor.
birine alıştıktan sonra gitmesindense, yalnız kalın, daha iyi. öldürmüyor korkmayın.
boktan zamanlarda,çaresiz kaldığın anlarda,sadece birinin uyduruktan da olsa desteğine ihtiyaç duyarsın ama o uyduruk tesellileri bile kimseden duyamazsın,yalnızlık böyledir.
Şu sıralar çok koymaya başladı be. Tahmini 7 ay. O da elini tuttuğum kişi sevgilim bile degildi. En son ne zaman sevgilim oldu hatırlamıyorum bile siz düşünün nasıl sap olduğumu . 1 2 sene olmuştur. Bende devreler yandı arkadaşlar.
