Ev işleri, yemek gibi sorunlarla baş başa kalıyorsunuz. Hiç bekâr hayâtı yaşamamış biriyseniz ve bir anda böyle kalırsanız alışma süreciniz uzun ve yorucu oluyor.
Eğer kimseniz yoksa sıkıntılıdır ama ayrı eve çıkmışsanız ve istediğinizde ailenizin yanında kalıyorsanız tadından yenmez. Hele ki evi istediğiniz şekle sokmak paha biçilemez.
Çok zevkli olandır. Büte kaldığımda evde tek kalıyorum genelde, ya düşünsene evde çamaşırlarınla dolaşıyorsun özgürce. Her şeyi kapı açık yapıyorsun. Duştayken müziğin sesini kısmıyorsun. Bu tarz özgürlükleri güzel. Ama başım dönmüştü bir kere. Düşerim de kimse görmez diye yatıp uyumuştum. Böyle kötü tarafları da var işte.
Arayıp sorana evde olduğunu belli etmemeyi ve her çalan kapıyı açmamayı öğretir. Bir müddet sonra yarım saatliğine de olsa 2. bir kişi zulüm oluyor. Evet. Teşekkürler.
Hiç yaşamadım ama bok gibi olduğuna yemin edebilirim eskiden hep yalnız takılmayı severdim ama öyle çok bir numarası yok, müthiş güzel bir evde her şey dört dörtlük olsa bile evde insan sesi eksik olunca çekilmiyor.
Her daim tercih ettiğim hadiseydi bu. Aşağı yukarı 7-8 aydır yalnız yaşıyorum ve hiç dezavantajını görmedim. Hiç yalnız yaşamamış insan bir anda dumur olabilir “yav bu ne sessizlik??” Falan filan.
He arada misafirciklerim geliyor iki laklak ediyoruz gidiyorlar.
iyidir hoştur ama işten yorgun geldikten sonra ev işlerine ayıracak mental enerjiyi bulamamak kötü bu sorun olmasa yıllarca yaşarsın tabii hastalık ve bakım durumları da dezavantajlarından.
Kendi dünyanızı yaratmak, hayal gücünüzü sınırsız kullanmak için harika durum. Tüm gün sizin. Bağıra çağıra şarkılar söyleyin, garip danslarınızı yapın, günlük tutun, şiirler yazın, şarkılar yazın, istediğiniz kadar tembellik yapın. Yalnızlık insanın kendi olabilmesi için verilmiş harika bir hediye. Bu hediyeyi gününün tamamında veya en azından yarısında kullanmak ise insana kendini bulma şansı tanıyor. Güven sağlıyor.
Bazen gelen o ağlayacak omuz bulma durumu ise bir kedi miyavlaması ile halloluyor. Hatta bazen o yalnızlık sancıları mazoşist bir zevk veriyor.
Yorucu yanları bazen çekilmez yalnızca. Biri damacana taşırken size yardım edince dahi oturup ağlamak da geliyor tabii içinizden zaman zaman. Ancak her zevkin bir çekilen çilesi var.
Yalnızlıkla bi alıp veremediğiniz yoksa, hatta nerdeyse sempati duyuyorsanız birbirinize, kendi cumhuriyetinizi kurmak, kendi kurallarınızla yaşamak iyi geliyorsa, her an evinizi dolduracak onlarca dostunuz ve sevdikleriniz, aileniz varsa, yani yalnız olmadığınızı biliyorsanız, dünyanın en büyük konforudur.
Siz ve size ait her şeyle daima başbaşasınız.daha ne olsun?!
En zekice karar, dünyanın en güçlü olayı, omega,beta hüngürmeden gerçekler ayyuka çıkmalı, bir alfa için asıl gerçek budur zaten kesrette de vahdettir.
Bir yandan kafayı dinleyeyim diyorum, bir yandan anneme kıyamıyorum. Ama yalnız yaşadığım dönemlerde çok dingin bir ruh haline, psikolojik olarak iyi bir döneme sahiptim.
Yapabilirsem yanıma arkadaş olarak görme engelli bir de kedi alacağım.
