yalnız hissetmeye sebep olan durumlar

tüm bu kalabalığın içinde ihtiyaç duyduğunuzda yanınızda kimseleri görmediğiniz andır.

anlaşılmadığınızı düşünmek.. anlaşılmamak.

zaten hep yalnızdık be. arada bir heves aldık o kadar.

neredeyse her konuda aykırı düşünmek. çok fenadır. fiziksel yalnız neyse... fikirsel yalnızlık en boktanı hayatta.

olduğun çevreden yüksek zekaya sahip olduğunu hissettiğin bazı zamanlar. acıdır.

halı sahada kımsenın sana pas vermemesı. Bundan ala yalnızlık mı olur dedırtır.

(bkz: )Kahve icerken sigara yakmanin azizligi

yalnızlığın katmerlisi değiştirmek için hiçbir şey yapamadığın ve değiştirmeyi çok istediğin yalnızlıktır. diğerleri yine istenç kaynaklıdır zannımca.

Kaza sonrası yatağa düşme bu duruma örnek olacak bir durumdur.

ota boka sinir olmak. Psikoloji uzmanları * diyor ki sevgi eksikliği en büyük etken imiş.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra tek başına yiyip isteksizce sofrayı topladığın ve kendini dışarı attığın durumdur. Sonra tıklımtıkış otobüse binip kimsenin inmediği durakta inersin. Öğlen yemeğe yine tek gidersin. Fazla lokanta seçeneğin yoksa yine bir bezginlik çöker üzerine. iştahsızca yedikten sonra hesabı öder çıkarsın. Alışverişten hoşlanmıyorsan bir azap daha. Bir an önce uygun ürünü bulup çıkmak istersin. Yalnızlığın o tatsızlığında alacağın şeyi bir türlü gözün tutmaz zaten. Belirli bir saatte bir işin varsa ve o saatten önce yapacak işin kalmadıysa yaşadığın o ufak şehirde boş boş turlamaya başlarsın, dakikalara bereket gelir. Bunlar neyse de, düşünerek attığın adımların emsalini çevrende görmezsen ve üstelik insanların bunun tam zıddını hayatın bir parçası ve gerekliliği gibi anlatırsa, kendini bu hayatın fazlalığı gibi hissedersin ve dibe vurursun. Ama bu noktada dahi umudunu bir dirhem dahi muhafaza edebilenler vardır. Onları bir uç nokta bekler. Ya aydınlık ya da tamamiyle bir yıkım. işte o umudu muhafaza edemeyenler o bezginliğin pençesinde o felaketi bekler. Fakat o duraktan beklediği çinçin dolmuşu geçmez, tunalı otobüsü de...

romantik film izleyip boşluğa düşüldüğü andır.

Dünya nüfusunun 7 milyar olduğunu düşünmek.

cevap alamamak. görmezden gelinmek. yok sayılmak.

kalabalık bir ortamda hararetli bir şekilde bir şeyler anlatırken seni kimsenin dinlemediğini fark ettiğin o an.
ses tonu yavaş yavaş azalır. sonra niye konuşmuyorsun, al işte.

sigaranın citirtisi ile odadaki sessizliği hissettiğim an.

whatsapp' tan yazarsın, online olur ama cevap yazmaz. işte o an yalnız hissedersin. ananı sikeyim whatsapp.

telefonunu 2 hafta açmazsın ve açtığında arayanlar mesajı gelmez. gelen kutusuna bakarsın. mavi: maviden jean alin, 20 Tl kazanin!.." sonra diğerine bakarsın: "dominos pizza 2 orta boy karışık pizaa+ 1 lt cola 24.90 ya da...." orospu çocukları. ve sonuncusu da vodafone: vodafone'de her yıne 100 dk haftada sadece 8 tl! Katilmak icin hhy yazip 7580'e gönderin." tamam.

Çok kalabalık bir ortamda tek bulunmak veya telefonun android olmasına rağmen şarjın bir kaç gün gitmesi örnek verilebilir.

kendi kendine tavla oynamak.

ellerin artık terlememesi..

evlerin ışıkları bir bir yanarken sokakta olmak.

"sık görüşülen kayıtlar" widget'ında aslında hiç de sık görüşmediğin birinin ilk sırada yer alması... *

koca üniversitede 3-5 asosyal arkadaşının olması, gerçekten dibe vuruyosun can sıkıntısından ve yalnızlıktan.

işin olmadığı halde saatlerce bilgisayar başında pinekliyorsan yalnızsındır.