Herkes nihayetinde yalnız, kimse bilinç paylaşımı yapamıyor sonuçta. gerçekte tek farkettiğimiz kendi benliğimiz ve kendimizin farkında olma hali. Onun dışındakiler ise acep bir rüya mı bilincimizin oyunu mu bilinemez şimdilik. Bilinç yalnızsa bizde yalnızız demektir.
Aile, dost, evcil hayvan, hatta kendiniz, hepsi yatağa girene kadar yalnız olmadığınızı hissettiriyor. insan o yatağa yatıp gözünü kapattı mı hissetmek istiyor onu, o yalnız olmadığını hissettirecek insanı. Ve bu his fiziksel değil.
Beraber dışarı çıkabileceğin, yemek yiyebileceğin bir insanın olmaması, içindeki sıkıntıları yakın bulduğun birine anlatamamak, kafa dengi birini bulamamak bence hiç güzel bir şey değil.
Ben yalnızlığı dert edenleri anlayamıyorun diyenleri anlayamıyorum. Her insan yanlnızlık çeker ki. insan sosyal bi varlık olduğundan sürekli birbirine muhtaçtır.
yalnız olmaktan daha kötü olan bir durumdur. yalnız kaldığında bir süre sonra yalnızlığa alışırsın, bu durumu yadırgamaz duruma gelir hatta zamanla seversin. ama kalabalıklar içinde yalnız hissetmek, bedenen yalnız olmasan da ruhen yalnızsan bunu hiçbir zaman atlatamazsın, ta ki yalnızlığın giderilene kadar.
Erken yaşta ayrı bir evde tek yaşamaya başlayınca ve dördüncü yılına girmişken yalnızlığı hissetmiyor, yalnızlığı yaşıyorsun. Evden kapıyı kilitleyerek çıkman, geldiğinde kapıyı senin açman, Sen istemediğin sürece evde hiçbir değişikliğin olmaması bunlar güzel şeyler. Yalnızken, yalnızlığın kıymetini bilmek gerek.
doğarken yalnızdın. ölürken yine yalnız olacaksın! yalnız olmak anlatıldığı kadar kötü değildir. insanoğlu hep karıştırır ya işte bu da öyledir. etrafında hep birileri vardır ve olacaktır. kötü olan şey yalnızlığı birilerine rağmen iliklerine kadar hissetmendir.
Solumda tuna nehri. Branko koprusunu hemen gectikten sonra. Kaporta da oturuyorum. Kolay kolay arabanin ustune de oturmam ben. Hava 9 derece ve hafif ruzgar var. Sol kapi acik muzik disari geliyor. Tum stari grad in isiklarini goruyorum bulundugum noktadan. Uzerimde krem pantolon ve lacivert gomlek var.
Sigara iciyor olsaydim su an keyif alirdim saniyorum icmekte olsaydim yani. Ofisin bayginligindan bir saat kurtulup geri donecegim bayagi yasantima. Boyle gevrek gevrek sahte gulecegim aksam yemeginde nefret ettigim acentecilere. Turk kahvesinin niye turk kahvesi olarak anildigini anlatacagim turkiye de olmadigimiz halde. Bedava yemeklerine gomulurken gevseklerin is hakkinda konusmayi unutacaklarini gorup icimden kufurler edecegim.
Bedava konaklamaya calisacaklar. Salaga yatacagim. Gitmeyip asistani mi gondersem?
tok insan aç, zengin insan fakir, mutlu insanın mutsuz hissetmez. böyle hissetmenin tek bir açıklaması olabilir o da yalnız olmak... o kadar da komplike değil sadece yalnız.
En çok müzik dinlerken hissediyorum ve bu anı çoğu zaman kendim için önemli bir an sayıyorum yalnız hissetmek bana gerçekten önemli olan şeyleri düşünmem gerektiğini hatırlatıyor.
yalnız olduğunuz için olabilir mi acaba diye bir tez ile asla cevaplandırılamayan bir durumdur. çünkü insan, birileri var iken de yalnız hissedebilir. ki yalnız hissetmenin esas olayı da bu bence. yalnız kaldığınızda, yanınızda kimse olmasa da, bir takım sevdiğiniz, keyif aldığınız şeyleri yapmak, yalnızken yapmak size yalnız hissediyorum hissi getirmez iken, yalnız olmadığınızda yalnız hissedebilirsiniz. her neyse çok uzattım, kalabalıklar arasında ki yalnızlık boyutunun irdelenişiydi benim bahsetmek istediğim.
