samimiyetsiz, tüccar mantığıyla inanan insanın mantığıdır. ama allah'ı kandıramayacağını bilmesi gerekir bu insanın.
eğer insan inanacaksa sadece ve sadece "allah'ın rızasını alabilmek" adına inanmalıdır. ne "ya varsa" ne "cehennem" ne de bir başka şey yüzünden inanılması asla kabul edilemez. hele hele cehennem korkusuyla inanan insanlar işte onlar sanırım sağlam odun olacaklar. *
ek: ha bir de bu mantığı ateistlere aşılamak isteyen simsarlar mevcut. yazık sadece yazık. ateistlere bir kere yazıksa bu simsarlara iki kere yazık!
ateistlerin aklından geçtiğini pek düşünmediğim ihtimaldir. tanrı var, peki bu dünyada yalnızca islamiyet mi var? hatta tek tanrılı dinleri bırakalım, onlarca dinî inanış var. neden kendi inandığımıza kesin doğru gözüyle bakarız ki? ateistin işi zor bu ihtimalleri düşünürse. önce tanrı'ya inanacak, sonra doğru olanı bulacak. ohoo... hani sadece tanrı'ya inanmak yetmiyor ki...
ateistlerin bilimde kazanıp, inanan insanların gerilediklerini göstermeyen durumdur. velhasıl müslüman alimleri saymak şimdi çok vakit alacağından google de araştırmak daha faydalı olacaktır.
tanım : varsa, inananlar kazanacak, inanmayanlar kaybedecektir. yoksa, iki tarafta toprağın altında çürüyüp gideceklerdir.
