7 saat hiç durmadan ekrana kilitlendiğim zamanlar olmuştu.resmen hastalık.hatta bi ara "ya gözlerimi kırptığım zaman ç.içi olursa" diye gözlerimi kırpmamaya çalışmışlığım var.çok şükür geçti.
bu hastalıktan kurtulmak için ani bir kararla kişiyi sildim. kafam çok rahatladı numarayı tekrar bulma imkanım da yok. ama pişman mısın diye sorarsanız, çılgınlar gibi.
her yeni fotoğraf koyuşunda, her çevrimiçi olduğunda kalbiniz çarpar. Lakin görüntü ise telefonuna bakıp anlamsız şeylere heyecanlanan gerizekalı karesidir.
Sadece birini arayacağım zaman sabah ise uyanıp uyanmağına bakmak için, akşam geç vakit ise uyuyup uyumadığından emin olmak için baktığım şey. Bunun dışında, niye bakayım lan. Banane.
