bazen gelmeni istemekle,
gitmemeni istemek arasında
bazen gözlerine bakmakla,
ellerini tutmak arasında
bazen seni öpmekle,
seni koklamak arasında
bazen seni sevmekle,
sana aşık olmak arasında
ama her daim kararsız kalıyorum...
gün geliyor kavuşuruz diye
ümitleniyor,
gün geliyor ayrılırız diye
hüzünleniyor,
gün geliyor beni sevmekten bıkarsın diye,
korkuyor,
gün geliyor aşkımız ölümsüz olur diye,
umutlanıyurum...
bazen sensiz olmakla
senle olmak arasındaki ayrımı yapmaya,
bazen seni sevmekle,
seni beni sevmemen arasındaki bağlantıyı kurmaya,
bazen içimdeki senin,
neden bu kadar uzağımda olduğunu anlamaya,
çalışıyorum...
radiohead efsanesinin henüz bitmediğini ve halen olağanüstü şarkılar yapabildiklerini kanıtlayan, bir piyano, alttan alta değişik bir perküsyon ve thom yorke'un o buğulu sesiyle birleşerek vücut bulan dayanılması zor müthiş şarkı.
thom yorke'u bir ilah olarak tanımlama nedenlerinden bir diğeri. adam söylemiyor ki o şarkıyı yaşıyor. dünyanın en mükemmel işini yapıyor, en içimize işleniyor her bir notası. dinlemeyenler için çok büyük bir kayıp olan şarkıdır.
