bir zengin zampara pezevengin iki arkadaş karıyı paralı, göz boyamalı şovlar, tarihi şehrin gizemi ayağına siktiği, birbirine düşürdüğü, bize de entellik adına yönetmenimiz de woody allen diye karmaşık betimlemelerini, uzun dialoglarını, çatışmalarını iteleyip yanına bir de oscar verdikleri abartılmış film. oyuncular tanınmış filan da dandik film. zaten bu sapkın entel abazanlıkları da sanat diye kakalamıyolar mı ezelden beri gıcık oluyorum.iş güç yok, rahat hayat.ne yapalım onu sikim buna sarkiim onu ortaya alalım, eski karım da davetli zaten çuf çuf sanat yapım. not: woody allen'i çok severim ama bu filmde değil.
penelope ve scarlett gibi dünya güzeli iki kadının, javier gibi çok yakışıklı bir herifin oynadığı vasat film. o starlar bu filmde harcanmıştır. iyi olmaya çabalamış, özgün bir senaryo yakalandığı sanılmıştır. ben bu senaryoyu kabul eden yapımcının, yönetmenin bu işi bırakmalarını tavsiye etmekteyim.
çok boş vaktiniz varsa hoş vakit geçireyim diye izlenebilir. fakat bir film izleyeyim de değsin harcadığım vakite diyorsanız hiç bulaşmayın zira vaktinizi kaliteli geçirmenizi sağlayacak bir film değil. ammavelakin oyuncular güzel ve yakışıklı işte göz zevki yaşatabilir. Javier Bardem çok kuul adam mesela. bir de ispanyolca konuşuvermeyegörsün. penelope cruz, rebecca hall, scarlett johansson da bilirsiniz zaten hep güzel hatunlar. bunların dışında gaudi eseri miro eseri de görmüş olursunuz.
scarlett johansson'ın güzelliğini tüm doğallığıyla ortaya çıkaran filmdir.
bu kadar. yorumları okudum. arkadaş millet beğenmiş de beğenmiş. hayır romantik komedi diye izliyim pazar akşamı huzursuzluğunu biraz olsun yeneyim dedim hiç bir bok değişmedi. bence yapmak için yapılmış bir film.
Tipik bir Woody Allen filmidir. Konusu özetle şöyle: Havyarlı Bademli bir adam var. Sözde ressam ama bir kez resim yapıyor yalandan. Filmdeki bütün karıları oraya buraya sonra da yatağa götürüyor. Hatta bazen yatağa götürmek için bile uğraşmıyor. Öyle bir ağaçlık falan buluveriyor. Pratik ve minimalist bir adam olduğunu anlıyoruz buradan. Karıların bu adama götü düşüyor. Sonra ikili üçlü kombinasyonlarla bazen birlikte bazen tek tek karıları yine çeşitli yerlerde götürüyor. Sonra kadınlar birbirini götürüyor. Kısacası filmin konusu getirip götürmek.
ilişkiler iki kişilik olmasa daha karmaşık olurmuş diye düşündüren film. oyunculuklar harika. eskiden izlediğimin farkında bile değildim türkçe isminin "barselona, barselona" olduğunu görene dek. samle dean'in babasını bilen ve bu hali filmi izlememiş çoğu kişiyi dumur edebilir.
--spoiler--
ibne kılıklı bir ressam, "tatile gidelim bizi bi siksinler hafız" diyen iki kadın ve maria elena adlı muhteşem yaratığın barcelona maceralarını konu alan woody allen olayı. ama bu kez olmamış. abiye yakışmamış bu.
asla ve kat'a bir closer değil. penelope'nin coşmasını saymazsak, oyunculuk adına da ahım şahım bir şey göremedim. şunu izleyip, aşk ve kıskançlık üzerine ince ince felsefeye girmeyelim canlar. üçlü çeviriyorlar bi ara. ressam olsak iyiydi. olamadık.
--spoiler--
senaristin klasik aşk hikayesi yazarken hafiflemek için bir şeyler alıpta yazmaya devam ettiğine inandığınız film ,yani tasarlandıktan sonra yazılmış bir senaryo gibi durmamakta .
iletişim fakültelerinde özellikle sinema bölümlerinde konusu geçen, üçlü aşk meşk olaylarından çok daha ilerde olan bir filmdir. ama saçma diyenlere de hak vermek lazım çünkü filmin psikolojisini anlamak için kasmayınca gerçekten de çok mantıksız geliyor birçok sahne.
scarlett johansson, penelope cruz ve javier bardemi bir araya getirmiş, ispanya görüntüleri ve müzikleriyle seyirciyi iyice kazanmış güzel film. gerçi sadece oyuncuları yeter zaten.
filmi izlemeyi hala sürdürüyorum ama şu ana kadar kendi adıma aldığım ders
bir kadının ilişkisi varsa , nişanlı ise ve hatta evli bile olsa eğer ondan hoşlanmışsan onu elde etmek için HER ZAMAN şansın var.
sevgilimin çok ısrarıyla izlediğim film. daha başında beğendiğim ama yarısına gelince "hassktir bundan sonra 2000 ler sonrası romantik film izlememe duruşumu bozarsam 2 olsun!" diye bağırmama sebep olmuştur.
bizim dert ettiğimiz şeylerden sıyrılmış insanlar var. paranın dert edilmediği hayatlarda sanattan, aşktan bahsediyorlar. delilik filmlerde, dizilerde gördüğümüz sonbaharda, hastanenin bahçesinde boş gözlerle kameraya bakmamaya çalışan bi' insandan çok daha fazlası: tutku. öyle çok tutku ki attığı her adım aşk, dahi bi' ressam biraz müzik... üçlü bi' ilişki düşün. kalbini ikiye falan bölmüyorsun ama. öyle düz bi' mantık yok. aslında bi' an geliyor gitmek istiyorsun. eğer gidebiliyorsan rahatça, aslında kalbin hala sende ve tek parça. kalbini kimseye vermezsin. sen sensin. kalbin seninle. şimdiye kadar öğrendiğimiz tüm aşk genellemelerini unutalım. birini sevmek için kendinden vazgeçmiyorsun, acı çekmiyorsun. acı çekersen, istemediğin biri olursan ya da istemediğin bi' hayat yaşamaya başlamışsan gidebilirsin. aşk bedenle ilgili değil. düşlediğin hayata daha yakın bi' hayat bulmak için bi' yerlerde yola çıkıyorsun. hala seviyorsun. uzakta olman hiçbir şey ifade etmez, etmemeli. o hayatının sonuna kadar bi' parçan olacak. sevdin, sevildin. bedenler yanyana olmasa da her gün ondan sevildiğini duymasan da hala o senin sevgilin. galiba bi' tek sevmenin sonu yok. o kadar sevmek ki aynı anda iki kişiyi sevebilmek...ilginç, etkileyici.
maria elena diye bir karakteri barındırır ki insan bende böyle bir sevgili istiyorum der. hatun zaten piskopat aşık. bir de böyle nefreti de aşkıda kavgayı da falan hep enlerde yaşıyor, yaşatıyor. diğer bir deyişle coşuyor, coşturuyor.
