Vicdan insanın bütün duygu ve düşüncelerini, bu duygu ve düşüncelerdeki maksat ve niyetleri adım adım izleyen, hiçbirisini kaçırmayan, hatır, gönül, hoşgörü, merhamet, dostluk vb. tanımadan yargılayıp sorumluluğu takdir eden her zaman uyanık bir hakimdir.
düşmanı nefis olan kavramdır. nefisle vicdan insanın ömrü boyunca sürekli kavga halindedir. vicdanını dinleyen insan nefsine karşı galip olur ve kurtuluşa erer.
kopuk sahneler olsa da iç hesaplaşmayı çok güzel veren bir film. hayatın farkettirmeden insanı nerelere sürüklediği aşikar. annelerine benzememek miydi tek amaç sanki, aşk gelip oturunca da baş köşeye eli kolu bağlı kalmıyor insanın, durmadan işliyor.
nurgül yeşilçay dan nefret etmeme rağmen o acınası bakışları az da olsa "yazık be kadına" hissi uyandırıyor. tülin özen harikalar yaratmış. bu kadın daha çok filmde oynatılmalı ve hakkında konuşacak çok şeyimiz olmalı diye düşünüyorum.
