Ruha pencere, mantığa tel örgüdür. En özgür hissettiğiniz anda küçücük kutulara hapsedip, Koşmak istediğinizde bir at gibi kırabilir bileğinizi. Yaranız sahte, şifanız sahte, korkularınız sahte, adınız sahte, acınız sahte, muştunuz sahte olabilir. Ama vicdanınız gerçektir.
hayatta kararlar alirsin, senin icin dogru kararlardir. zaman gecer, icine icine batar birseyler. senin icin dogru kararlar baskalari icin dogru degilmis demektir. canini yaktiklarin varmis demektir.
Teker teker gelin üstüme. Önce ışık tutun gözlerime; göremeyim önümü, sonra taş atın arkamdan, hata yapıp tökezlememi bekleyin. Yolumu kesin en zayıf anımda. Karşıma çıkıp nedenini söylemeden ağzımı burnumu kırın. Beni öldürün diye dua edeyim içimden, neden yapmadınız diyemeden kendimden geçeyim.
Gözümü açtığımda kendimi ıslak asfaltın üzerinde bulayım. Yanıbaşımdan geçen her insan; bu adam başıma bela olur, yardım etsem başıma kalır desin ve yürümekten vazgeçmesin, hatta koşsun arkasına bakmadan.
Kendi çabalarımla kalkayım yerden ve ilk adımımda düşeyim. Bir el arayım tutanacak, ama bulamayım. Sırtımı kaldırıma verip oracıkta geberip gideyim. Ama sırayı bozmayın. Teker, teker…
Ve en sona; içimden sökün alın vicdanımı. Geriye ne kaldıysa yağmalayın. Gıkım çıkarsa atın beni yağlı kazanlara.
Icim aciyor, sizliyor. Sanirim bu vicdanim. Cok mu cabuk oldu normal hayata, normal akisa geri donmem? Gunden gune aglamamin azalmasi normal mi? Surekli aklimdayken, son anlarini dusunurken artik aklima gelisleri arasina zaman girmesi suphe duyduruyor kendimden. Cok severdim ben babannemi, cok kiymetliydi benim icin ama gunden gune uzaklasiyorum ondan. Yarin ise basladigimda taziye icin gelenler disinda belki calismak zorunda oldugum icin aklima bile gelmeyecek ve bu icimi acitiyor, sanki ihanet ediyormusum gibi hissediyorum. Olenle olunmuyor ama bu kadsr cabuk mu normale donuluyor yani?
küçük bir cocuk benden para istemişti çorabım yok corap alcam diye. bende siktir git baban bana mı güvendi demiştim o zaman duymuştum. ama normalde pek yaşamdığım bir duygu yani insan dediğin et parçası bir madde. kimya öyle diyor. gereksiz duygu
Kim o'na sahip ise asil ustun olan digerlerinden,
Yoklugu ise cildirtici derecede kotuluk!
Kotuluklerin katili;katillerin, sapiklarin, aldatanlarin, yalancilarin, kahpelerin ise yazilimina yuklenmemis mana!
Herkeste bulunduğunu sandığımız ama aslında bazı kişilerde onun zerre bulunmadığı unsurdur. Bir gün o kişilerde de bulunması dileğiyle esenliklerle kalın efendim.
bakın arkadaşlar vicdan hayatın her yerinde tamam mı ! mantıklı olacam diye vicdanını bir kenarda bekletenler var . yapmayın bunu. insanın insanla her ilişkisinde vicdan vardır. bakın klasik bir örnek verelim. bilimde mantık vardır. ancak bilimde insan vicdanı olmazsa o bilim artık insan için bir tehlikedir. hiroşimayı düşünelim. bilimdir ve mantıklıdır. ancak bunda vicdan unsurunu düşünmeyen bilim adamı ve kullananları tam bir tehlike saçar.
vicdan zaaftır sadece çocukların ve soyun için verilen bir içgüdüyü zaafın haline getirmektir. sana negatif elektrik verir seni zerre düşünmeyen doğada olsak gözünün yaşına bakmayacak insanlara karşı zayıf kılar . içgüdülerine söz geçiremeyiştir doğada asla vicdan kazanmaz . güçlü olmak vicdanı susturmakla mümkündür .
bir çeşit el frenidir. eğer sahipseniz, ne kadar kötülük yapmak isterseniz isteyin, hatta yapın, sizi durdurur ve pişman eder. o yüzden vicdanlı bir kötüyü, vicdansız bir kötüye yeğlerim.
