1. yaş 20. sevgilimden yeni ayrilmisim. yıllar önce hoslandigim çocuk sağolsun gözyaşlarımi silmek için elinden geleni yaptı. sonra benimle sevişmek istedi. mümkün değil dedim. bir öpücük oldu sadece. kendisine de çok teşekkür ediyorum, seçimime çok saygiliydi, hiç ısrar etmedi.
2. yaş 21. aynı sevgiliyle barismisiz. sonra kesin kez tekrar ayrılmışiz. yaz dönemi. bizim liseden bir çocukla bı gece dışarı çıktık. hep aramızda yıllarca flortoz bir durum olmuş. benimle sevişir misin diye sordu akşamın sonunda. sen beni nasıl bir kız zannediyorsun dedim, sinirle yanından ayrıldım. vermedim.
ben uzun ilişki kadınıyım.
kısa ilişkiler benlik değil.
ben bunu cok yapıyorum, cok yaptım hayatım boyunca.
bir kız arkadasım dogru olmadıgını soyluyor, bir erkekle aynı eve giriyorsan bunu ongoreceksin diyor.
ben de tam anlamıyla istemeden kimseyle sevismek mecburiyetinde olmadıgımı dusunuyorum aynı eve gitsem de.
ne bilim, benim fransa da abd de bi suru erkek kankam oldu aynı evde vakit gecirdigim hicbir hudutsuz sey yasanmamıs.
illa bir erkekle aynı eve girdin diye sevismek mecburiyetinde olduguna inanmıyorum ben. biri beni evine davet ettiginde ya da ben birini evime davet ettigimde sevisme niyetim yoksa da onceden belirtirim, derim sevismicez buna ragmen istiyorsan vakit gecirelim. ben yanlıs davrandıgımı dusunmuyorum.
