Az önce kıvırcık ve karaman koyuundan yapılan kebapları karşılaştırıd.
Yorumu enteresan:
'kıvırcıktan kebap olursa benden de basketçi olur'..
Her zaman takipteyim kendisini..
pek bilinmez ve kendisi sağolsun hiç göstermez ama hayvan gibi bir akademik kariyeri vardır bu iştahı açık abizimizin:
Doç.Dr.Vedat Milor (d. 10 Ekim 1955, istanbul), Türk öğretim üyesi, yemek ve şarap eleştirmeni. NTV prime time'da haftada üç kez yayınlanan Vedat Milor'la Tadı Damağımda adlı programın sunucusudur. 2005 yılından beri perşembe ve pazar günleri Milliyet'te yazıyor.
Galatasaray Lisesi'nden sonra Boğaziçi Üniversitesi Ekonomi Bölümü'nü yüksek şeref derecesi ile bitirdi. Bir dönem London School of Economics'te eğitim gördü. Amerika'ya Berkeley Üniversitesi'ne gitti, sosyoloji doktorası yaptı. 1986 yılında doktora tezi için bir yıl Fransa'da kaldı. Doktora tezi "Planning and Economic Development in Turkey and France: Bringing the State Back in", 1990 senesinde Amerika'da, American Sociological Association tarafindan senenin en iyi doktora tezi secildi. Doktorası bitip askerliğini de yapınca Dünya Bankası'nda işe başladı. iki yıl süren görevinde bir süre de Kemal Derviş'le çalıştı. Sonra Brown Üniversitesi'ne, sosyoloji bölümüne asistan profesör olarak girdi. Princeton Üniversitesi'nde Institute For Advanced Study'ye davet edildi, bir yıl misafir öğretmenlik yaptı. Stanford Üniversitesi'nde hukuk okudu. ilk yüzde 10'a girerek bitirdi. Aynı okulda yardımcı profesör olarak çalıştıktan sonra bir ara bir şirketin hukuksal işlerine baktı. Daha sonra Georgia Teknoloji Enstitüsü'nde, öğretim üyeliğine başladı. Milor orada politik ekonomi, istanbul Koç Üniversitesi'nde ise uluslararası ilişkiler dersleri verdi.
Aslen Konya'lı olan Vedat Milor, Linda S.-Milor ile evlidir. Çiftin 2002 doğumlu Ceylan Handan adında bir kızı vardır.
marine etmek deyimini her duyduğumda aklıma gelen gurme kişisi. yemek yiyişi ile gönlümde taht kuran şark kurnazı. gurme ayağına girmediği restoran, yemediği yöresel lezzet kalmadı haspamın.
edit: haspa hafifmeşrep kadınlar için kullanılıyormuş. talhacool'un sözüne gövenerek editledik bakalım.
kendisine gurme denilmesini kabul etmese de biz onu öyle tanıdık. ntv'de yayınlanan ''tadı damağımda'' proğramını sunmaktadır.
yediği yemekteki kuzu etinin kaç aylık olduğunu ve hangi yörenin yaylasında ne yediğini bilebilen, tuzunun okyanus mu yoksa deniz tuzu mu olduğunu bir anda söyleyebilen, içtiği şarabın deniz kıyısına yakın bir bağdan hasat edilmiş üzümden yapıldığnı bilecek kadar dil yeteği olan gerçek bir gurmedir.
aynı zamanda sosyalog ve hukukçudur. yurtdışında çeşitli üniversitelerde öğretim üyeliği yapmıştır. bir dönem kemal dervişle birlikte dünya bankasında çalışmıştır.
şu aralar arkas holding yönetim kurulu başkanı lucien arkas ile kurdukları lavin gıda şarap ve alkollü alkolsüz içecekleri yurtdışına pazarlamakla iş yaşamına devam etmektedirler.
diğer gurmelerden farkı hamburgerde yer lahmacunda, sikimsonik isimli bir fransız yemeğide. ama ne olursa olsun iyi olanı takdir eder kötü olanıda sadece eksik yönlerini söyleyerek seviyeli bir şekilde eleştirir, nemrutluk yapmaz. bu yüzden sevilen bir kişidir. ha dünyaları yer yinede doymaz orası ayrı.
kiraz yaprağı sarmasını (malatyada) dünya şaheseri diye adlandırıp memleketimin bu güzel yemeğini değerlendirmesiyle bendeki bonusuna bonus katmış insandır.
kötü bir çocukluk geçiren, anne-babası erken yaşlarda boşanmış, uzun süre dedesi ve babannesi ile yaşamış bir garip adamdır. üniversitede para biriktirip yemek yemeye avrupa'nın pahalı restoranlarına gider, iş hayatını sevemez, avrupa ve amerika'da çalıştıktan sonra en son amerika'daki bir üniversiteye kapağı atar ve amerikalı eşi ile orada yaşar ama yemekte köklerine çok yakındır. esas olarak batı kültürü ile yetişmiş olsa da anadolu'nun yemek kültürüne burun kıvırmaz hatta çok beğenir. özel ama unutulmaya yüz tutmuş anadolu lezzetlerinin dünya çapında duyulmasına katkı sağlamayı hedef edinmiştir. bir arkadaşının ablasında evde hazırlanmış o özel anadolu tadlarını yediğinde ki heyecan ve coşkusu görülmeye değerdir. bir de urfa'da bir parkta yediği kebabı gerçekten de ağzının suları akarak yemiştir ve bu haliyle yani gerçekci ve samimiliği ile gönlümüzde ki yeri çok sağlamdır.
yüzünü göstermediği zamanlarda, yemek yemekteki tatmini daha güzel betimlerdi. yer yer bir şarapla yemeğin uyumunun verdiği tatmini ateşli bir sevişmenin basamaklarıyla anlatır, yer yer hayatın sırrını verir gibi yazardı. şimdilerde programında konuştuğu gibi yazıyor. hala yazılarını takip ederim, programı ise denk gelirse.
kim ne yaptıysa gösterdi yüzünü, üzdü bizi. eskiden sol arkasından, birazdan yukardan sol kulağı ve burnunun ucunun göründüğü fotoğrafıyla takılırdı.
yüzünü göstermediği için, gittiği mekanları değerlendirmesi hiç zor olmaz, tanındığı yere gittiğinde ise, bir ihtimal kendine özel yapılmış olabileceğini belirtirdi.
hala bundan dem vurur, ama geçmiş ola.
adam, yürüyen larousse gastronomique + geleneksel anadolu yemekleri cilt 1-2 + world of wine wonders + italian stallion vs....
şu an yayınlanan programda damak çatlatmaya devam ediyor. az önce tandır yedi kendinden geçti, tatlıyı yedikten sonra neler olacağını izleyip göreceğiz sayın sözlük halkı.
ps: yalnız ustanın tipi gözümden kaçmadı değil. o nasıl bir şef be abicim ?
ps2: ekrandan gelen hışırtı sesi vedat beyin soluk sesidir. kafa karışmasın.
