haksız yere asılan ülkücü şehidimiz mustafa pehlivanoğlunun hayatını anlatan film.
Yıllarca deniz gezmiş gibi köpeklerin hayatlarını gördük beyazperdede. Deniz, mahir gibi vatan haini köpeklerin yanında şehit mustafanın gerek aile yaşamı, gerek vatan-millet sevgisi ne kadar da Bizden Bir parça gibiydi.
e be kenan evren; ülkücü düşünceye bu kadar yakın olup darbenin mhp yanlısı olmadığını ispatlamak için ülkücü gençleri sovyetçi köpeklerle bir tutmanın acısı, 1960 darbesine askeri okuldan devren olan Alpaslan türkeşin seni çağırmaması mıydı? bu nasıl bir acı ki 20 yıl sonra Başbuğdan böyle ince ince intikam peşine düştün? üstelik dünya görüşleriniz aynıyken?
yazık olmadı mı mustafa pehlivanoğlu'na, Ahmet kerse'ye, Cengiz baktemur'a, Ali Bülent orkan'a, Cevdet Karakuş'a, Fikret arıkan'a, ismet Şahin'e, Selçuk duracık'a, Halil esendağ'a? bu gençler karakol basmadı, huzur bozmadı, banka soymadı. ellerinde kur'an ve bayrakla çıktılar idam sehpalarına.
Gürkan Uygun ve ipek Tuzcuoğlu na Tebrikler. Türk sineması yılmaz güney gibi hain köpeklerin hayranlarının elindeyken böyle bir filmde oynadılar, hepsine Teşekkürler.
mutlaka gidin izleyin. Filmin sonunda şehit mustafanın mektubunu dinleyin. kaç erkek nişanlısına o sözleri söyler.
hem oyuncuları hem hikayeyi çok başarılı bulduğum film.
bir şeyler oluyor yaşanıyor, sağdan soldan birileri asılıyor. illaki bir tarafa kayıyor gönlümüz, aklımız. bir taraf bize haklı geliyor, destekliyoruz. ama bence çoğunlukla olaylara karışan kişilerin bir insan olduğu, onların da anne baba ve sevdiklerinin olduğu gerçeğini kaçırıyoruz. bu tarz filmleri bu gerçeği hatırlatması açısından önemli buluyorum. iftarlık gazoz filminde de aynı şeyi hissetmiştim. bu filmlerin sayısı artmalı.
filmde gürkan uygun şahaneydi, artık gözümde memati değil ahmet baba.
ipek tuzcuoğlu da anne hassasiyetini, evladına bakarken içi titreyişini hissettirmekte çok başarılıydı. o camiye girip cemaate ayar verdiği sahnede koşup sarılasım, tutup başıma tac edesim geldi. münir can cindoruk yani mustafa ne kadar temiz yüzlü, nasıl güzeldi. ama o temiz yüz idam önce traşlı saçıyla bambaşka bir hal aldı.
yasemini nerden tanıyorum derken sonlara doğru jeton düştü, üvey baba'daki lamia.
Bas bas idam cezası geri gelsin diye bağıran insanlara tekrar tekrar izletilmesi gereken film. Tacizciden tecavüzcüden hatta gerçekten de siyasi suçlulardan önce kimler asılacak görün. Hukuk sisteminin eşitliğine ve adaletine gözünüz kapalı güvenebiliyorsanız helal olsun, ne içiyorsanız bana da gönderirsiniz.
oldukça başarılı oyunculuk performansına sahip olan ancak reklam ve pazarlama konusunda başarısız olmuş bir film. ne filmi doğru düzgün bir ortamda bulmak ne de hakkında yorum bulmak maalesef çokta mümkün değil.
dram konusunda oldukça başarılı ve bunun büyük kısmını gürkan uygur ile ipek tuzcuoğlu'nun oyunculuğuna borçlu olduğunu düşünüyorum. o dönemin tamamen olmasa bile kısmen başarılı aktarıldığı gerçeği de var ortada tabi. hikayeyi güzel bir şekilde aktarmışlar ve o annenin çığlıklarını, babanın hıçkırıklarını yüreğinde hissettirmişler seyirciye.
kim bilir kimler evlatlarını kaybetti, kimler ağıtlar yaktı ve kimlere kaldı bu acılar...
